Odmiana słowa - knuć

Słowo knuć to czasownik niedokonany.


Odmiana przez przypadki słowa knuć:

tryb oznajmujący
czas teraźniejszy
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
1.os.
2.os.
2.os.
3.os.
3.os.
czas przeszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
1.os.
żeński
mo
nijaki
nmo

męski
2.os.
żeński
mo
nijaki
nmo

męski
3.os.
żeński
mo
nijaki
nmo

forma bezosobowa: knuto
czas przyszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
będę knuł
będę knuć
1.os.
żeński
będę knuła
będę knuć
mo
będziemy knuli
będziemy knuć
nijaki
będę knuło
będę knuć
nmo
będziemy knuły
będziemy knuć

męski
będziesz knuł
będziesz knuć
2.os.
żeński
będziesz knuła
będziesz knuć
mo
będziecie knuli
będziecie knuć
nijaki
będziesz knuło
będziesz knuć
nmo
będziecie knuły
będziecie knuć

męski
będzie knuł
będzie knuć
3.os.
żeński
będzie knuła
będzie knuć
mo
będą knuli
będą knuć
nijaki
będzie knuło
będzie knuć
nmo
będą knuły
będą knuć
tryb rozkazujący
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
2.os.
2.os.
tryb warunkowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
knułbym
1.os.
żeński
knułabym
mo
knulibyśmy
nijaki
knułobym
nmo
knułybyśmy

męski
knułbyś
2.os.
żeński
knułabyś
mo
knulibyście
nijaki
knułobyś
nmo
knułybyście

męski
knułby
3.os.
żeński
knułaby
mo
knuliby
nijaki
knułoby
nmo
knułyby

forma bezosobowa: knuto by
bezokolicznik: knuć
imiesłów przysłówkowy współczesny: knując
Rzeczownik odczasownikowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
Mianownik
(kto? co?)
Mianownik
(kto? co?)
Dopełniacz
(kogo? czego?)
Dopełniacz
(kogo? czego?)
Celownik
(komu? czemu?)
Celownik
(komu? czemu?)
Biernik
(kogo? co?)
Biernik
(kogo? co?)
Narzędnik
(z kim? z czym?)
Narzędnik
(z kim? z czym?)
Miejscownik
(o kim? o czym?)
Miejscownik
(o kim? o czym?)
Wołacz
(o!)
Wołacz
(o!)
imiesłów przymiotnikowy czynny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)
knującyknującyknującyknująceknująca
Dopełniacz
(kogo? czego?)
knującegoknującegoknującegoknującegoknującej
Celownik
(komu? czemu?)
knującemuknującemuknującemuknującemuknującej
Biernik
(kogo? co?)
knującegoknującegoknującyknująceknującą
Narzędnik
(z kim? z czym?)
knującymknującymknującymknującymknującą
Miejscownik
(o kim? o czym?)
knującymknującymknującymknującymknującej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie
pozostałe
Mianownik
(kto? co?)
knującyknującyknująceknujące
Dopełniacz
(kogo? czego?)
knującychknującychknującychknujących
Celownik
(komu? czemu?)
knującymknującymknującymknującym
Biernik
(kogo? co?)
knującychknującychknującychknujące
Narzędnik
(z kim? z czym?)
knującymiknującymiknującymiknującymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)
knującychknującychknującychknujących
imiesłów przymiotnikowy bierny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)
knutyknutyknutyknuteknuta
Dopełniacz
(kogo? czego?)
knutegoknutegoknutegoknutegoknutej
Celownik
(komu? czemu?)
knutemuknutemuknutemuknutemuknutej
Biernik
(kogo? co?)
knutegoknutegoknutyknuteknutą
Narzędnik
(z kim? z czym?)
knutymknutymknutymknutymknutą
Miejscownik
(o kim? o czym?)
knutymknutymknutymknutymknutej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie
pozostałe
Mianownik
(kto? co?)
knuciknuciknuteknute
Dopełniacz
(kogo? czego?)
knutychknutychknutychknutych
Celownik
(komu? czemu?)
knutymknutymknutymknutym
Biernik
(kogo? co?)
knutychknutychknutychknute
Narzędnik
(z kim? z czym?)
knutymiknutymiknutymiknutymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)
knutychknutychknutychknutych
odpowiednik aspektowy: uknuć



Wszystkie odmiany słowa knuć:

knułem, knułam, knułeś, knułaś, knuł, knuła, knuło, knuliśmy, knułyśmy, knuliście, knułyście




Zobacz słowa podobne do knuć :

Knupiarze, knur, knurek, knurowaty, knurowianin, knurowianka, Knurowiec, knurowski, knurowskość, Knurów, knut, knutowy, poknuć, uknuć


Zobacz co to jest knuć

Zobacz podział na sylaby słowa knuć

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa knuć

Zobacz synonimy słowa knuć

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter knuć Zobacz anagramy i słowa z liter - knuć




eOdmiany.pl ©2024