Odmiana słowa - narzucić

Słowo narzucić to czasownik dokonany.


Odmiana przez przypadki słowa narzucić:

tryb oznajmujący
czas przyszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
narzucę
1.os.
narzucimy
2.os.
narzucisz
2.os.
narzucicie
3.os.
narzuci
3.os.
narzucą
czas przeszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
narzuciłem
1.os.
żeński
narzuciłam
mo
narzuciliśmy
nijaki
narzuciłom
nmo
narzuciłyśmy

męski
narzuciłeś
2.os.
żeński
narzuciłaś
mo
narzuciliście
nijaki
narzuciłoś
nmo
narzuciłyście

męski
narzucił
3.os.
żeński
narzuciła
mo
narzucili
nijaki
narzuciło
nmo
narzuciły

forma bezosobowa: narzucono
tryb rozkazujący
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
narzućmy
2.os.
narzuć
2.os.
narzućcie
tryb warunkowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
narzuciłbym
1.os.
żeński
narzuciłabym
mo
narzucilibyśmy
nijaki
narzuciłobym
nmo
narzuciłybyśmy

męski
narzuciłbyś
2.os.
żeński
narzuciłabyś
mo
narzucilibyście
nijaki
narzuciłobyś
nmo
narzuciłybyście

męski
narzuciłby
3.os.
żeński
narzuciłaby
mo
narzuciliby
nijaki
narzuciłoby
nmo
narzuciłyby

forma bezosobowa: narzucono by
bezokolicznik: narzucić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: narzuciwszy
Rzeczownik odczasownikowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
Mianownik
(kto? co?)
narzucenie
Mianownik
(kto? co?)
narzucenia
Dopełniacz
(kogo? czego?)
narzucenia
Dopełniacz
(kogo? czego?)
narzuceń
Celownik
(komu? czemu?)
narzuceniu
Celownik
(komu? czemu?)
narzuceniom
Biernik
(kogo? co?)
narzucenie
Biernik
(kogo? co?)
narzucenia
Narzędnik
(z kim? z czym?)
narzuceniem
Narzędnik
(z kim? z czym?)
narzuceniami
Miejscownik
(o kim? o czym?)
narzuceniu
Miejscownik
(o kim? o czym?)
narzuceniach
Wołacz
(o!)
narzucenie
Wołacz
(o!)
narzucenia
imiesłów przymiotnikowy bierny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)		narzuconynarzuconynarzuconynarzuconenarzucona
Dopełniacz
(kogo? czego?)		narzuconegonarzuconegonarzuconegonarzuconegonarzuconej
Celownik
(komu? czemu?)		narzuconemunarzuconemunarzuconemunarzuconemunarzuconej
Biernik
(kogo? co?)		narzuconegonarzuconegonarzuconynarzuconenarzuconą
Narzędnik
(z kim? z czym?)		narzuconymnarzuconymnarzuconymnarzuconymnarzuconą
Miejscownik
(o kim? o czym?)		narzuconymnarzuconymnarzuconymnarzuconymnarzuconej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie		pozostałe
Mianownik
(kto? co?)		narzuceninarzuceninarzuconenarzucone
Dopełniacz
(kogo? czego?)		narzuconychnarzuconychnarzuconychnarzuconych
Celownik
(komu? czemu?)		narzuconymnarzuconymnarzuconymnarzuconym
Biernik
(kogo? co?)		narzuconychnarzuconychnarzuconychnarzucone
Narzędnik
(z kim? z czym?)		narzuconyminarzuconyminarzuconyminarzuconymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)		narzuconychnarzuconychnarzuconychnarzuconych
odpowiednik aspektowy: narzucać



Wszystkie odmiany słowa narzucić:

narzuciłem, narzuciłam, narzuciłeś, narzuciłaś, narzucił, narzuciła, narzuciło, narzuciliśmy, narzuciłyśmy, narzuciliście, narzuciłyście



Zobacz słowa podobne do narzucić :

narzucać, narzucarka

Zobacz co to jest narzucić

Zobacz podział na sylaby słowa narzucić

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa narzucić

Zobacz synonimy słowa narzucić

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter narzucić Zobacz anagramy i słowa z liter - narzucić


Wybrane słowo







Ostatnio sprawdzane
narzucić, przechwalić, dziadzieć, Stój, Mnich, tłuszczyk, tłumaczyć, kolanówka, telefoniczny, przylepka, Sobótka, lublińczanka, kardiochirurg, materacówka, słoń, bóść, lowelas, otępienie, wykroić, tłusty,
Najczęściej sprawdzane
łamaga, krótkowzroczność, gruchot, tranzytować, ćma, Łódź, sprośność, pieprzyk, Muzyka, Szczecin, współczucie, esdek, dziany, Kowal, drapać, zlewa, skupić, poczerwienieć, rycerz, lacha,


eOdmiany.pl
Zobacz inne strony tematyczne
 

eOdmiany.pl ©2024