Odmiana słowa - polszczyć

Słowo polszczyć to czasownik niedokonany.


Odmiana przez przypadki słowa polszczyć:

tryb oznajmujący
czas teraźniejszy
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
polszczę
1.os.
polszczymy
2.os.
polszczysz
2.os.
polszczycie
3.os.
polszczy
3.os.
polszczą
czas przeszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
polszczyłem
1.os.
żeński
polszczyłam
mo
polszczyliśmy
nijaki
polszczyłom
nmo
polszczyłyśmy

męski
polszczyłeś
2.os.
żeński
polszczyłaś
mo
polszczyliście
nijaki
polszczyłoś
nmo
polszczyłyście

męski
polszczył
3.os.
żeński
polszczyła
mo
polszczyli
nijaki
polszczyło
nmo
polszczyły

forma bezosobowa: polszczono
czas przyszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
będę polszczył
będę polszczyć
1.os.
żeński
będę polszczyła
będę polszczyć
mo
będziemy polszczyli
będziemy polszczyć
nijaki
będę polszczyło
będę polszczyć
nmo
będziemy polszczyły
będziemy polszczyć

męski
będziesz polszczył
będziesz polszczyć
2.os.
żeński
będziesz polszczyła
będziesz polszczyć
mo
będziecie polszczyli
będziecie polszczyć
nijaki
będziesz polszczyło
będziesz polszczyć
nmo
będziecie polszczyły
będziecie polszczyć

męski
będzie polszczył
będzie polszczyć
3.os.
żeński
będzie polszczyła
będzie polszczyć
mo
będą polszczyli
będą polszczyć
nijaki
będzie polszczyło
będzie polszczyć
nmo
będą polszczyły
będą polszczyć
tryb rozkazujący
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
polszczmy
polszczyjmy
2.os.
polszcz
polszczyj
2.os.
polszczcie
polszczyjcie
tryb warunkowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
polszczyłbym
1.os.
żeński
polszczyłabym
mo
polszczylibyśmy
nijaki
polszczyłobym
nmo
polszczyłybyśmy

męski
polszczyłbyś
2.os.
żeński
polszczyłabyś
mo
polszczylibyście
nijaki
polszczyłobyś
nmo
polszczyłybyście

męski
polszczyłby
3.os.
żeński
polszczyłaby
mo
polszczyliby
nijaki
polszczyłoby
nmo
polszczyłyby

forma bezosobowa: polszczono by
+polszczono by
bezokolicznik: polszczyć
imiesłów przysłówkowy współczesny: polszcząc
Rzeczownik odczasownikowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
Mianownik
(kto? co?)
polszczenie
Mianownik
(kto? co?)
polszczenia
Dopełniacz
(kogo? czego?)
polszczenia
Dopełniacz
(kogo? czego?)
polszczeń
Celownik
(komu? czemu?)
polszczeniu
Celownik
(komu? czemu?)
polszczeniom
Biernik
(kogo? co?)
polszczenie
Biernik
(kogo? co?)
polszczenia
Narzędnik
(z kim? z czym?)
polszczeniem
Narzędnik
(z kim? z czym?)
polszczeniami
Miejscownik
(o kim? o czym?)
polszczeniu
Miejscownik
(o kim? o czym?)
polszczeniach
Wołacz
(o!)
polszczenie
Wołacz
(o!)
polszczenia
imiesłów przymiotnikowy czynny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)		polszczącypolszczącypolszczącypolszczącepolszcząca
Dopełniacz
(kogo? czego?)		polszczącegopolszczącegopolszczącegopolszczącegopolszczącej
Celownik
(komu? czemu?)		polszczącemupolszczącemupolszczącemupolszczącemupolszczącej
Biernik
(kogo? co?)		polszczącegopolszczącegopolszczącypolszczącepolszczącą
Narzędnik
(z kim? z czym?)		polszczącympolszczącympolszczącympolszczącympolszczącą
Miejscownik
(o kim? o czym?)		polszczącympolszczącympolszczącympolszczącympolszczącej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie		pozostałe
Mianownik
(kto? co?)		polszczącypolszczącypolszczącepolszczące
Dopełniacz
(kogo? czego?)		polszczącychpolszczącychpolszczącychpolszczących
Celownik
(komu? czemu?)		polszczącympolszczącympolszczącympolszczącym
Biernik
(kogo? co?)		polszczącychpolszczącychpolszczącychpolszczące
Narzędnik
(z kim? z czym?)		polszczącymipolszczącymipolszczącymipolszczącymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)		polszczącychpolszczącychpolszczącychpolszczących
imiesłów przymiotnikowy bierny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)		polszczonypolszczonypolszczonypolszczonepolszczona
Dopełniacz
(kogo? czego?)		polszczonegopolszczonegopolszczonegopolszczonegopolszczonej
Celownik
(komu? czemu?)		polszczonemupolszczonemupolszczonemupolszczonemupolszczonej
Biernik
(kogo? co?)		polszczonegopolszczonegopolszczonypolszczonepolszczoną
Narzędnik
(z kim? z czym?)		polszczonympolszczonympolszczonympolszczonympolszczoną
Miejscownik
(o kim? o czym?)		polszczonympolszczonympolszczonympolszczonympolszczonej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie		pozostałe
Mianownik
(kto? co?)		polszczenipolszczenipolszczonepolszczone
Dopełniacz
(kogo? czego?)		polszczonychpolszczonychpolszczonychpolszczonych
Celownik
(komu? czemu?)		polszczonympolszczonympolszczonympolszczonym
Biernik
(kogo? co?)		polszczonychpolszczonychpolszczonychpolszczone
Narzędnik
(z kim? z czym?)		polszczonymipolszczonymipolszczonymipolszczonymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)		polszczonychpolszczonychpolszczonychpolszczonych
odpowiednik aspektowy: spolszczyć



Wszystkie odmiany słowa polszczyć:

polszczyłem, polszczyłam, polszczyłeś, polszczyłaś, polszczył, polszczyła, polszczyło, polszczyliśmy, polszczyłyśmy, polszczyliście, polszczyłyście



Zobacz słowa podobne do polszczyć :

odpolszczyć, polszczyzna, spolszczyć

Zobacz co to jest polszczyć

Zobacz podział na sylaby słowa polszczyć

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa polszczyć

Zobacz synonimy słowa polszczyć

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter polszczyć Zobacz anagramy i słowa z liter - polszczyć


Wybrane słowo
abort
rzeczownik
rodzaj:
męski rzeczowy
odmiany:
abortom, abortami, abortach, abortu, abortowi, abortem, aborcie, aborty, abortów, ,...
Zobacz odmianę przez przypadki >>







Ostatnio sprawdzane
polszczyć, poszarzały, lut, siemianowiczanka, infantylizacja, forsa, bandażować, krzyk, bodziec, przyzwyczaić, płomienny, rozsypanka, omlet, klif, rzemyk, bikini, apetyt, komisarz, Parnas, przechodni,
Najczęściej sprawdzane
łamaga, krótkowzroczność, gruchot, tranzytować, ćma, Łódź, sprośność, pieprzyk, współczucie, Muzyka, Szczecin, zlewa, esdek, dziany, drapać, Kowal, skupić, poczerwienieć, rycerz, lacha,


eOdmiany.pl
Zobacz inne strony tematyczne
 

eOdmiany.pl ©2024