Odmiana słowa - przyrumieniać

przyrumieniać

część mowy:

odmiany:

Słowo przyrumieniać to czasownik niedokonany.

tryb oznajmujący

czas teraźniejszy

czas przeszły

liczba pojedyncza			liczba mnoga

	męski	przyrumieniałem
1.os.	żeński	przyrumieniałam	mo	przyrumienialiśmy
	nijaki	przyrumieniałom	nmo	przyrumieniałyśmy

	męski	przyrumieniałeś
2.os.	żeński	przyrumieniałaś	mo	przyrumienialiście
	nijaki	przyrumieniałoś	nmo	przyrumieniałyście

	męski	przyrumieniał
3.os.	żeński	przyrumieniała	mo	przyrumieniali
	nijaki	przyrumieniało	nmo	przyrumieniały

forma bezosobowa: przyrumieniano

czas przyszły

liczba pojedyncza			liczba mnoga

	męski	będę przyrumieniał będę przyrumieniać
1.os.	żeński	będę przyrumieniała będę przyrumieniać	mo	będziemy przyrumieniali będziemy przyrumieniać
	nijaki	będę przyrumieniało będę przyrumieniać	nmo	będziemy przyrumieniały będziemy przyrumieniać

	męski	będziesz przyrumieniał będziesz przyrumieniać
2.os.	żeński	będziesz przyrumieniała będziesz przyrumieniać	mo	będziecie przyrumieniali będziecie przyrumieniać
	nijaki	będziesz przyrumieniało będziesz przyrumieniać	nmo	będziecie przyrumieniały będziecie przyrumieniać

	męski	będzie przyrumieniał będzie przyrumieniać
3.os.	żeński	będzie przyrumieniała będzie przyrumieniać	mo	będą przyrumieniali będą przyrumieniać
	nijaki	będzie przyrumieniało będzie przyrumieniać	nmo	będą przyrumieniały będą przyrumieniać

tryb rozkazujący

tryb warunkowy

liczba pojedyncza			liczba mnoga

	męski	przyrumieniałbym
1.os.	żeński	przyrumieniałabym	mo	przyrumienialibyśmy
	nijaki	przyrumieniałobym	nmo	przyrumieniałybyśmy

	męski	przyrumieniałbyś
2.os.	żeński	przyrumieniałabyś	mo	przyrumienialibyście
	nijaki	przyrumieniałobyś	nmo	przyrumieniałybyście

	męski	przyrumieniałby
3.os.	żeński	przyrumieniałaby	mo	przyrumienialiby
	nijaki	przyrumieniałoby	nmo	przyrumieniałyby

forma bezosobowa: przyrumieniano by

bezokolicznik: przyrumieniać

imiesłów przysłówkowy współczesny: przyrumieniając

Rzeczownik odczasownikowy

imiesłów przymiotnikowy czynny

liczba mnoga

	przymnogi	męski osobowy	męski osobowy deprecjatywnie	pozostałe
Mianownik (kto? co?)	przyrumieniający	przyrumieniający	przyrumieniające	przyrumieniające
Dopełniacz (kogo? czego?)	przyrumieniających	przyrumieniających	przyrumieniających	przyrumieniających
Celownik (komu? czemu?)	przyrumieniającym	przyrumieniającym	przyrumieniającym	przyrumieniającym
Biernik (kogo? co?)	przyrumieniających	przyrumieniających	przyrumieniających	przyrumieniające
Narzędnik (z kim? z czym?)	przyrumieniającymi	przyrumieniającymi	przyrumieniającymi	przyrumieniającymi
Miejscownik (o kim? o czym?)	przyrumieniających	przyrumieniających	przyrumieniających	przyrumieniających

imiesłów przymiotnikowy bierny

liczba mnoga

	przymnogi	męski osobowy	męski osobowy deprecjatywnie	pozostałe
Mianownik (kto? co?)	przyrumieniani	przyrumieniani	przyrumieniane	przyrumieniane
Dopełniacz (kogo? czego?)	przyrumienianych	przyrumienianych	przyrumienianych	przyrumienianych
Celownik (komu? czemu?)	przyrumienianym	przyrumienianym	przyrumienianym	przyrumienianym
Biernik (kogo? co?)	przyrumienianych	przyrumienianych	przyrumienianych	przyrumieniane
Narzędnik (z kim? z czym?)	przyrumienianymi	przyrumienianymi	przyrumienianymi	przyrumienianymi
Miejscownik (o kim? o czym?)	przyrumienianych	przyrumienianych	przyrumienianych	przyrumienianych