Odmiana słowa - skurczyć

Słowo skurczyć to czasownik dokonany.


Odmiana przez przypadki słowa skurczyć:

tryb oznajmujący
czas przyszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
skurczę
1.os.
skurczymy
2.os.
skurczysz
2.os.
skurczycie
3.os.
skurczy
3.os.
skurczą
czas przeszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
skurczyłem
1.os.
żeński
skurczyłam
mo
skurczyliśmy
nijaki
skurczyłom
nmo
skurczyłyśmy

męski
skurczyłeś
2.os.
żeński
skurczyłaś
mo
skurczyliście
nijaki
skurczyłoś
nmo
skurczyłyście

męski
skurczył
3.os.
żeński
skurczyła
mo
skurczyli
nijaki
skurczyło
nmo
skurczyły

forma bezosobowa: skurczono
tryb rozkazujący
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
skurczmy
2.os.
skurcz
2.os.
skurczcie
tryb warunkowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
skurczyłbym
1.os.
żeński
skurczyłabym
mo
skurczylibyśmy
nijaki
skurczyłobym
nmo
skurczyłybyśmy

męski
skurczyłbyś
2.os.
żeński
skurczyłabyś
mo
skurczylibyście
nijaki
skurczyłobyś
nmo
skurczyłybyście

męski
skurczyłby
3.os.
żeński
skurczyłaby
mo
skurczyliby
nijaki
skurczyłoby
nmo
skurczyłyby

forma bezosobowa: skurczono by
bezokolicznik: skurczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: skurczywszy
Rzeczownik odczasownikowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
Mianownik
(kto? co?)
skurczenie
Mianownik
(kto? co?)
skurczenia
Dopełniacz
(kogo? czego?)
skurczenia
Dopełniacz
(kogo? czego?)
skurczeń
Celownik
(komu? czemu?)
skurczeniu
Celownik
(komu? czemu?)
skurczeniom
Biernik
(kogo? co?)
skurczenie
Biernik
(kogo? co?)
skurczenia
Narzędnik
(z kim? z czym?)
skurczeniem
Narzędnik
(z kim? z czym?)
skurczeniami
Miejscownik
(o kim? o czym?)
skurczeniu
Miejscownik
(o kim? o czym?)
skurczeniach
Wołacz
(o!)
skurczenie
Wołacz
(o!)
skurczenia
imiesłów przymiotnikowy bierny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)		skurczonyskurczonyskurczonyskurczoneskurczona
Dopełniacz
(kogo? czego?)		skurczonegoskurczonegoskurczonegoskurczonegoskurczonej
Celownik
(komu? czemu?)		skurczonemuskurczonemuskurczonemuskurczonemuskurczonej
Biernik
(kogo? co?)		skurczonegoskurczonegoskurczonyskurczoneskurczoną
Narzędnik
(z kim? z czym?)		skurczonymskurczonymskurczonymskurczonymskurczoną
Miejscownik
(o kim? o czym?)		skurczonymskurczonymskurczonymskurczonymskurczonej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie		pozostałe
Mianownik
(kto? co?)		skurczeniskurczeniskurczoneskurczone
Dopełniacz
(kogo? czego?)		skurczonychskurczonychskurczonychskurczonych
Celownik
(komu? czemu?)		skurczonymskurczonymskurczonymskurczonym
Biernik
(kogo? co?)		skurczonychskurczonychskurczonychskurczone
Narzędnik
(z kim? z czym?)		skurczonymiskurczonymiskurczonymiskurczonymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)		skurczonychskurczonychskurczonychskurczonych
odpowiednik aspektowy: kurczyć



Wszystkie odmiany słowa skurczyć:

skurczże, skurczywszy, skurczysz, skurczymy, skurczyłyśmy, skurczyłyście, skurczyłybyśmy, skurczyłybyście, skurczyłyby, skurczyły, skurczyłoby



Zobacz słowa podobne do skurczyć :

skurcz, Skurcza, skurczliwość, skurczliwy, skurczny, skurczony, skurczowy, skurczybyk, skurczygnat, skurczysyn, skurczysyństwo

Zobacz co to jest skurczyć

Zobacz podział na sylaby słowa skurczyć

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa skurczyć

Zobacz synonimy słowa skurczyć

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter skurczyć Zobacz anagramy i słowa z liter - skurczyć


Wybrane słowo
Chanuka
rzeczownik
rodzaj:
żeński
Zobacz odmianę przez przypadki >>







Ostatnio sprawdzane
skurczyć, hasać, Polo, Pasta, rek, dziewoja, przywiązywać, mieścina, płoszyć, wąwóz, polifonia, chłopomania, szkolenie, breakdance, przemieniać, wykopsać, przetwarzać, zaśpiewać, strzyc, indolencja,
Najczęściej sprawdzane
łamaga, krótkowzroczność, gruchot, tranzytować, ćma, Łódź, sprośność, pieprzyk, Muzyka, Szczecin, współczucie, esdek, dziany, Kowal, drapać, zlewa, skupić, poczerwienieć, rycerz, lacha,


eOdmiany.pl
Zobacz inne strony tematyczne
 

eOdmiany.pl ©2024