Odmiana słowa - stulić

Słowo stulić to czasownik dokonany.

Zobacz też odmianę nazwiska STULIĆ


Odmiana przez przypadki słowa stulić:

tryb oznajmujący
czas przyszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
stulę
1.os.
stulimy
2.os.
stulisz
2.os.
stulicie
3.os.
stuli
3.os.
stulą
czas przeszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
stuliłem
1.os.
żeński
stuliłam
mo
stuliliśmy
nijaki
stuliłom
nmo
stuliłyśmy

męski
stuliłeś
2.os.
żeński
stuliłaś
mo
stuliliście
nijaki
stuliłoś
nmo
stuliłyście

męski
stulił
3.os.
żeński
stuliła
mo
stulili
nijaki
stuliło
nmo
stuliły

forma bezosobowa: stulono
tryb rozkazujący
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
stulmy
2.os.
stul
2.os.
stulcie
tryb warunkowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
stuliłbym
1.os.
żeński
stuliłabym
mo
stulilibyśmy
nijaki
stuliłobym
nmo
stuliłybyśmy

męski
stuliłbyś
2.os.
żeński
stuliłabyś
mo
stulilibyście
nijaki
stuliłobyś
nmo
stuliłybyście

męski
stuliłby
3.os.
żeński
stuliłaby
mo
stuliliby
nijaki
stuliłoby
nmo
stuliłyby

forma bezosobowa: stulono by
bezokolicznik: stulić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: stuliwszy
Rzeczownik odczasownikowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
Mianownik
(kto? co?)
stulenie
Mianownik
(kto? co?)
stulenia
Dopełniacz
(kogo? czego?)
stulenia
Dopełniacz
(kogo? czego?)
stuleń
Celownik
(komu? czemu?)
stuleniu
Celownik
(komu? czemu?)
stuleniom
Biernik
(kogo? co?)
stulenie
Biernik
(kogo? co?)
stulenia
Narzędnik
(z kim? z czym?)
stuleniem
Narzędnik
(z kim? z czym?)
stuleniami
Miejscownik
(o kim? o czym?)
stuleniu
Miejscownik
(o kim? o czym?)
stuleniach
Wołacz
(o!)
stulenie
Wołacz
(o!)
stulenia
imiesłów przymiotnikowy bierny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)		stulonystulonystulonystulonestulona
Dopełniacz
(kogo? czego?)		stulonegostulonegostulonegostulonegostulonej
Celownik
(komu? czemu?)		stulonemustulonemustulonemustulonemustulonej
Biernik
(kogo? co?)		stulonegostulonegostulonystulonestuloną
Narzędnik
(z kim? z czym?)		stulonymstulonymstulonymstulonymstuloną
Miejscownik
(o kim? o czym?)		stulonymstulonymstulonymstulonymstulonej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie		pozostałe
Mianownik
(kto? co?)		stulenistulenistulonestulone
Dopełniacz
(kogo? czego?)		stulonychstulonychstulonychstulonych
Celownik
(komu? czemu?)		stulonymstulonymstulonymstulonym
Biernik
(kogo? co?)		stulonychstulonychstulonychstulone
Narzędnik
(z kim? z czym?)		stulonymistulonymistulonymistulonymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)		stulonychstulonychstulonychstulonych
odpowiednik aspektowy: stulać



Wszystkie odmiany słowa stulić:

stulże, stulonymi, stulonym, stulonych, stulono, stulonemu, stulonej, stulonego, stulone, stuloną, stulona



Zobacz słowa podobne do stulić :

Stulichy, Stuligrosz, stulirowy, stulistny, stulisz, stulitrowy

Zobacz co to jest stulić

Zobacz podział na sylaby słowa stulić

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa stulić

Zobacz synonimy słowa stulić

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter stulić Zobacz anagramy i słowa z liter - stulić


Wybrane słowo







Ostatnio sprawdzane
stulić, kitnia, Kraków, smukły, rakiel, kropić, genowy, makabra, Linka, bylina, pączek, zaćma, galowy, gorliwy, mumifikacja, spładzać, garmażerski, oczny, sobota, Buła,
Najczęściej sprawdzane
łamaga, krótkowzroczność, gruchot, tranzytować, ćma, Łódź, sprośność, pieprzyk, współczucie, Muzyka, zlewa, Szczecin, drapać, Kowal, esdek, dziany, skupić, poczerwienieć, rycerz, lacha,


eOdmiany.pl
Zobacz inne strony tematyczne
 

eOdmiany.pl ©2025