Odmiana słowa - udręczyć

Słowo udręczyć to czasownik dokonany.


Odmiana przez przypadki słowa udręczyć:

tryb oznajmujący
czas przyszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
1.os.
2.os.
2.os.
3.os.
3.os.
czas przeszły
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
1.os.
żeński
mo
nijaki
nmo

męski
2.os.
żeński
mo
nijaki
nmo

męski
3.os.
żeński
mo
nijaki
nmo

forma bezosobowa: udręczono
tryb rozkazujący
liczba pojedynczaliczba mnoga
1.os.
2.os.
2.os.
tryb warunkowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
męski
udręczyłbym
1.os.
żeński
udręczyłabym
mo
udręczylibyśmy
nijaki
udręczyłobym
nmo
udręczyłybyśmy

męski
udręczyłbyś
2.os.
żeński
udręczyłabyś
mo
udręczylibyście
nijaki
udręczyłobyś
nmo
udręczyłybyście

męski
udręczyłby
3.os.
żeński
udręczyłaby
mo
udręczyliby
nijaki
udręczyłoby
nmo
udręczyłyby

forma bezosobowa: udręczono by
bezokolicznik: udręczyć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: udręczywszy
Rzeczownik odczasownikowy
liczba pojedynczaliczba mnoga
Mianownik
(kto? co?)
Mianownik
(kto? co?)
Dopełniacz
(kogo? czego?)
Dopełniacz
(kogo? czego?)
Celownik
(komu? czemu?)
Celownik
(komu? czemu?)
Biernik
(kogo? co?)
Biernik
(kogo? co?)
Narzędnik
(z kim? z czym?)
Narzędnik
(z kim? z czym?)
Miejscownik
(o kim? o czym?)
Miejscownik
(o kim? o czym?)
Wołacz
(o!)
Wołacz
(o!)
imiesłów przymiotnikowy bierny
liczba pojedyncza
męski osobowymęski zwierzęcymęski rzeczowynijakiżeński
Mianownik
(kto? co?)
udręczonyudręczonyudręczonyudręczoneudręczona
Dopełniacz
(kogo? czego?)
udręczonegoudręczonegoudręczonegoudręczonegoudręczonej
Celownik
(komu? czemu?)
udręczonemuudręczonemuudręczonemuudręczonemuudręczonej
Biernik
(kogo? co?)
udręczonegoudręczonegoudręczonyudręczoneudręczoną
Narzędnik
(z kim? z czym?)
udręczonymudręczonymudręczonymudręczonymudręczoną
Miejscownik
(o kim? o czym?)
udręczonymudręczonymudręczonymudręczonymudręczonej
liczba mnoga
przymnogimęski osobowy
męski osobowy
deprecjatywnie
pozostałe
Mianownik
(kto? co?)
udręczeniudręczeniudręczoneudręczone
Dopełniacz
(kogo? czego?)
udręczonychudręczonychudręczonychudręczonych
Celownik
(komu? czemu?)
udręczonymudręczonymudręczonymudręczonym
Biernik
(kogo? co?)
udręczonychudręczonychudręczonychudręczone
Narzędnik
(z kim? z czym?)
udręczonymiudręczonymiudręczonymiudręczonymi
Miejscownik
(o kim? o czym?)
udręczonychudręczonychudręczonychudręczonych
odpowiednik aspektowy: udręczać



Wszystkie odmiany słowa udręczyć:

udręczże, udręczywszy, udręczysz, udręczymy, udręczyłyśmy, udręczyłyście, udręczyłybyśmy, udręczyłybyście, udręczyłyby, udręczyły, udręczyłoby




Zobacz słowa podobne do udręczyć :

udręczać, udręczająco, udręczony


Zobacz co to jest udręczyć

Zobacz podział na sylaby słowa udręczyć

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa udręczyć

Zobacz synonimy słowa udręczyć

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter udręczyć Zobacz anagramy i słowa z liter - udręczyć




eOdmiany.pl ©2024