Odmiana nazwiska - BANDURKO
Zobacz też odmianę slowa BANDURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska BANDURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BANDURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bandurko |
| To jest Jan Bandurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bandurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Bandurki. |
| Celownik (komu?) : Bandurce |
| Janowi Bandurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Bandurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Bandurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Bandurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Bandurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Bandurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Bandurce. |
| Wołacz (o!): Bandurko |
| Mój drogi Janie Bandurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BANDURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bandurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Bandurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bandurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Bandurko. |
| Celownik (komu?) : Bandurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Bandurko. |
| Biernik (kogo?) : Bandurko |
| Wszyscy lubią Ewę Bandurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Bandurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Bandurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Bandurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Bandurko. |
| Wołacz (o!): Bandurko |
| Mylisz się Ewo Bandurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BANDURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bandurkowie, depr. Bandurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Bandurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bandurków |
| Sprawa Ewy i Jana Bandurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Bandurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Bandurkom. |
| Biernik (kogo?) : Bandurków |
| Ewę i Jana Bandurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Bandurkami |
| Z Ewą i Janem Bandurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Bandurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Bandurkach. |
| Wołacz (o!): Bandurkowie, depr. Bandurki |
| Ewo i Janie Bandurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BANDURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Bandurko |
| To są siostry Ewa i Magda Bandurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Bandurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Bandurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Bandurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Bandurko. |
| Biernik (kogo?) : Bandurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Bandurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Bandurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Bandurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Bandurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Bandurko. |
| Wołacz (o!): Bandurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Bandurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska BANDURKO:
Bandurko, Bandurki, Bandurce, Bandurkę, Bandurką, Bandurkowie, Bandurków, Bandurkom, Bandurkami, Bandurkach,Zobacz nazwiska podobne do BANDURKO:
BANDURA, BANDURSKA, BANDUROWSKA, BANDURKA, BANDUROWICZ, BANDUROW, BANDUR, BANDURAK, BANDURSKI, BANDUREWICZ, BANDURÓW, BANDUREK, BANDUROVSKA, BANDUROVYCH, BANDUROWSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa BANDURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BANDURKO
Zobacz synonimy słowa BANDURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - BANDURKO
Wybrane słowo