Nazwisko mężczyzny (pan) - BREKAU |
---|
Mianownik (kto?) : Brekau |
To jest Jan Brekau. |
Dopełniacz (kogo?) : Brekaua |
Na spotkaniu zabrakło Jana Brekaua. |
Celownik (komu?) : Brekauowi |
Janowi Brekauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Brekaua |
Nikt tam nie widział Jana Brekaua. |
Narzędnik (z kim?) : Brekauem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brekauem. |
Miejscownik (o kim?) : Brekau |
Nie rozmawiamy o Janie Brekau. |
Wołacz (o!): Brekau |
Mój drogi Janie Brekau. |
Nazwisko kobiety (pani) - BREKAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brekau |
Autorką artykułu jest Ewa Brekau. |
Dopełniacz (kogo?) : Brekau |
Udałem się po poradę do Ewy Brekau. |
Celownik (komu?) : Brekau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Brekau. |
Biernik (kogo?) : Brekau |
Wszyscy lubią Ewę Brekau. |
Narzędnik (z kim?) : Brekau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brekau. |
Miejscownik (o kim?) : Brekau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Brekau. |
Wołacz (o!): Brekau |
Mylisz się Ewo Brekau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BREKAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Brekauowie, depr. Brekauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Brekauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Brekauów |
Sprawa Ewy i Jana Brekauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Brekauom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brekauom. |
Biernik (kogo?) : Brekauów |
Ewę i Jana Brekauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Brekauami |
Z Ewą i Janem Brekauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Brekauach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brekauach. |
Wołacz (o!): Brekauowie, depr. Brekauy |
Ewo i Janie Brekauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BREKAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brekau |
To są siostry Ewa i Magda Brekau. |
Dopełniacz (kogo?) : Brekau |
Przed domem Ewy i Magdy Brekau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Brekau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brekau. |
Biernik (kogo?) : Brekau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brekau. |
Narzędnik (z kim?) : Brekau |
Wywiad z Ewą i Magdą Brekau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Brekau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brekau. |
Wołacz (o!): Brekau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Brekau! |
Zobacz podział na sylaby słowa BREKAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BREKAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - BREKAU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024