Nazwisko mężczyzny (pan) - BREKKE |
---|
Mianownik (kto?) : Brekke |
To jest Jan Brekke. |
Dopełniacz (kogo?) : Brekkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Brekkego. |
Celownik (komu?) : Brekkemu |
Janowi Brekkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Brekkego |
Nikt tam nie widział Jana Brekkego. |
Narzędnik (z kim?) : Brekkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brekkem. |
Miejscownik (o kim?) : Brekkem |
Nie rozmawiamy o Janie Brekkem. |
Wołacz (o!): Brekke |
Mój drogi Janie Brekke. |
Nazwisko kobiety (pani) - BREKKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brekke |
Autorką artykułu jest Ewa Brekke. |
Dopełniacz (kogo?) : Brekke |
Udałem się po poradę do Ewy Brekke. |
Celownik (komu?) : Brekke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Brekke. |
Biernik (kogo?) : Brekke |
Wszyscy lubią Ewę Brekke. |
Narzędnik (z kim?) : Brekke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brekke. |
Miejscownik (o kim?) : Brekke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Brekke. |
Wołacz (o!): Brekke |
Mylisz się Ewo Brekke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BREKKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Brekkowie, depr. Brekke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Brekkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Brekków |
Sprawa Ewy i Jana Brekków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Brekkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brekkom. |
Biernik (kogo?) : Brekków |
Ewę i Jana Brekków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Brekkami |
Z Ewą i Janem Brekkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Brekkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brekkach. |
Wołacz (o!): Brekkowie, depr. Brekke |
Ewo i Janie Brekkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BREKKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brekke |
To są siostry Ewa i Magda Brekke. |
Dopełniacz (kogo?) : Brekke |
Przed domem Ewy i Magdy Brekke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Brekke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brekke. |
Biernik (kogo?) : Brekke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brekke. |
Narzędnik (z kim?) : Brekke |
Wywiad z Ewą i Magdą Brekke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Brekke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brekke. |
Wołacz (o!): Brekke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Brekke! |
Zobacz podział na sylaby słowa BREKKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BREKKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - BREKKE
Wybrane słowomiętusrzeczownikrodzaj:
męski zwierzęcy
eOdmiany.pl ©2024