Nazwisko mężczyzny (pan) - BRUNKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunka |
| To jest Jan Brunka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Brunki. |
| Celownik (komu?) : Brunce |
| Janowi Brunce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Brunkę |
| Nikt tam nie widział Jana Brunkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Brunką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brunką. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunce |
| Nie rozmawiamy o Janie Brunce. |
| Wołacz (o!): Brunko |
| Mój drogi Janie Brunko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRUNKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunka |
| Autorką artykułu jest Ewa Brunka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunki |
| Udałem się po poradę do Ewy Brunki. |
| Celownik (komu?) : Brunce |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Brunce. |
| Biernik (kogo?) : Brunkę |
| Wszyscy lubią Ewę Brunkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Brunką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brunką. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunce |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Brunce. |
| Wołacz (o!): Brunko |
| Mylisz się Ewo Brunko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRUNKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunkowie, depr. Brunki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Brunkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunków |
| Sprawa Ewy i Jana Brunków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Brunkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brunkom. |
| Biernik (kogo?) : Brunków |
| Ewę i Jana Brunków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Brunkami |
| Z Ewą i Janem Brunkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brunkach. |
| Wołacz (o!): Brunkowie, depr. Brunki |
| Ewo i Janie Brunkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRUNKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Brunki |
| To są siostry Ewa i Magda Brunki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Brunek |
| Przed domem Ewy i Magdy Brunek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Brunkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brunkom. |
| Biernik (kogo?) : Brunki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brunki. |
| Narzędnik (z kim?) : Brunkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Brunkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Brunkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brunkach. |
| Wołacz (o!): Brunki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Brunki! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRUNKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BRUNKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRUNKA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025