Nazwisko mężczyzny (pan) - BRUNKE |
---|
Mianownik (kto?) : Brunke |
To jest Jan Brunke. |
Dopełniacz (kogo?) : Brunkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Brunkego. |
Celownik (komu?) : Brunkemu |
Janowi Brunkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Brunkego |
Nikt tam nie widział Jana Brunkego. |
Narzędnik (z kim?) : Brunkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Brunkem. |
Miejscownik (o kim?) : Brunkem |
Nie rozmawiamy o Janie Brunkem. |
Wołacz (o!): Brunke |
Mój drogi Janie Brunke. |
Nazwisko kobiety (pani) - BRUNKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brunke |
Autorką artykułu jest Ewa Brunke. |
Dopełniacz (kogo?) : Brunke |
Udałem się po poradę do Ewy Brunke. |
Celownik (komu?) : Brunke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Brunke. |
Biernik (kogo?) : Brunke |
Wszyscy lubią Ewę Brunke. |
Narzędnik (z kim?) : Brunke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Brunke. |
Miejscownik (o kim?) : Brunke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Brunke. |
Wołacz (o!): Brunke |
Mylisz się Ewo Brunke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BRUNKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Brunkowie, depr. Brunke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Brunkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Brunków |
Sprawa Ewy i Jana Brunków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Brunkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Brunkom. |
Biernik (kogo?) : Brunków |
Ewę i Jana Brunków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Brunkami |
Z Ewą i Janem Brunkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Brunkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Brunkach. |
Wołacz (o!): Brunkowie, depr. Brunke |
Ewo i Janie Brunkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BRUNKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Brunke |
To są siostry Ewa i Magda Brunke. |
Dopełniacz (kogo?) : Brunke |
Przed domem Ewy i Magdy Brunke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Brunke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Brunke. |
Biernik (kogo?) : Brunke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Brunke. |
Narzędnik (z kim?) : Brunke |
Wywiad z Ewą i Magdą Brunke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Brunke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Brunke. |
Wołacz (o!): Brunke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Brunke! |
Zobacz podział na sylaby słowa BRUNKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BRUNKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - BRUNKE
Wybrane słowogderaczrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
gderacza, gderaczach, gderaczami, gderacze, gderaczem, gderaczom, gderaczowi, gderaczów, gderaczu, gderaczy, ,...
eOdmiany.pl ©2024