Nazwisko mężczyzny (pan) - BURKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Burka |
To jest Jan Burka. |
Dopełniacz (kogo?) : Burki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Burki. |
Celownik (komu?) : Burce |
Janowi Burce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Burkę |
Nikt tam nie widział Jana Burkę. |
Narzędnik (z kim?) : Burką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burką. |
Miejscownik (o kim?) : Burce |
Nie rozmawiamy o Janie Burce. |
Wołacz (o!): Burko |
Mój drogi Janie Burko. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURKA |
---|
Mianownik (kto?) : Burka |
Autorką artykułu jest Ewa Burka. |
Dopełniacz (kogo?) : Burki |
Udałem się po poradę do Ewy Burki. |
Celownik (komu?) : Burce |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burce. |
Biernik (kogo?) : Burkę |
Wszyscy lubią Ewę Burkę. |
Narzędnik (z kim?) : Burką |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burką. |
Miejscownik (o kim?) : Burce |
Koleżanki plotkowały o Ewie Burce. |
Wołacz (o!): Burko |
Mylisz się Ewo Burko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkowie, depr. Burki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burków |
Sprawa Ewy i Jana Burków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Burkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burkom. |
Biernik (kogo?) : Burków |
Ewę i Jana Burków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Burkami |
Z Ewą i Janem Burkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Burkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burkach. |
Wołacz (o!): Burkowie, depr. Burki |
Ewo i Janie Burkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURKA |
---|
Mianownik (kto?) : Burki |
To są siostry Ewa i Magda Burki. |
Dopełniacz (kogo?) : Burek |
Przed domem Ewy i Magdy Burek doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Burkom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burkom. |
Biernik (kogo?) : Burki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burki. |
Narzędnik (z kim?) : Burkami |
Wywiad z Ewą i Magdą Burkami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Burkach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burkach. |
Wołacz (o!): Burki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Burki! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BURKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURKA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024