Nazwisko mężczyzny (pan) - BURKERT |
---|
Mianownik (kto?) : Burkert |
To jest Jan Burkert. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkerta |
Na spotkaniu zabrakło Jana Burkerta. |
Celownik (komu?) : Burkertowi |
Janowi Burkertowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Burkerta |
Nikt tam nie widział Jana Burkerta. |
Narzędnik (z kim?) : Burkertem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burkertem. |
Miejscownik (o kim?) : Burkercie |
Nie rozmawiamy o Janie Burkercie. |
Wołacz (o!): Burkercie |
Mój drogi Janie Burkercie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURKERTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkert |
Autorką artykułu jest Ewa Burkert. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkert |
Udałem się po poradę do Ewy Burkert. |
Celownik (komu?) : Burkert |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burkert. |
Biernik (kogo?) : Burkert |
Wszyscy lubią Ewę Burkert. |
Narzędnik (z kim?) : Burkert |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burkert. |
Miejscownik (o kim?) : Burkert |
Koleżanki plotkowały o Ewie Burkert. |
Wołacz (o!): Burkert |
Mylisz się Ewo Burkert! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURKERTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkertowie, depr. Burkerty |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burkertowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkertów |
Sprawa Ewy i Jana Burkertów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Burkertom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burkertom. |
Biernik (kogo?) : Burkertów |
Ewę i Jana Burkertów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Burkertami |
Z Ewą i Janem Burkertami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Burkertach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burkertach. |
Wołacz (o!): Burkertowie, depr. Burkerty |
Ewo i Janie Burkertowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURKERTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Burkert |
To są siostry Ewa i Magda Burkert. |
Dopełniacz (kogo?) : Burkert |
Przed domem Ewy i Magdy Burkert doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Burkert |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burkert. |
Biernik (kogo?) : Burkert |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burkert. |
Narzędnik (z kim?) : Burkert |
Wywiad z Ewą i Magdą Burkert był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Burkert |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burkert. |
Wołacz (o!): Burkert |
Dzień dobry Ewo i Magdo Burkert! |
Zobacz podział na sylaby słowa BURKERT
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa BURKERT
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURKERT
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024