Odmiana nazwiska - BURNUS
Zobacz też odmianę slowa BURNUS
Odmiana przez przypadki nazwiska BURNUS:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - BURNUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burnus |
| To jest Jan Burnus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burnusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Burnusa. |
| Celownik (komu?) : Burnusowi |
| Janowi Burnusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Burnusa |
| Nikt tam nie widział Jana Burnusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Burnusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burnusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Burnusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Burnusie. |
| Wołacz (o!): Burnusie |
| Mój drogi Janie Burnusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - BURNUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burnus |
| Autorką artykułu jest Ewa Burnus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burnus |
| Udałem się po poradę do Ewy Burnus. |
| Celownik (komu?) : Burnus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Burnus. |
| Biernik (kogo?) : Burnus |
| Wszyscy lubią Ewę Burnus. |
| Narzędnik (z kim?) : Burnus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burnus. |
| Miejscownik (o kim?) : Burnus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Burnus. |
| Wołacz (o!): Burnus |
| Mylisz się Ewo Burnus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BURNUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burnusowie, depr. Burnusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Burnusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burnusów |
| Sprawa Ewy i Jana Burnusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Burnusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burnusom. |
| Biernik (kogo?) : Burnusów |
| Ewę i Jana Burnusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Burnusami |
| Z Ewą i Janem Burnusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Burnusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burnusach. |
| Wołacz (o!): Burnusowie, depr. Burnusy |
| Ewo i Janie Burnusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - BURNUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Burnus |
| To są siostry Ewa i Magda Burnus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Burnus |
| Przed domem Ewy i Magdy Burnus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Burnus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burnus. |
| Biernik (kogo?) : Burnus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burnus. |
| Narzędnik (z kim?) : Burnus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Burnus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Burnus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burnus. |
| Wołacz (o!): Burnus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Burnus! |
Wszystkie odmiany nazwiska BURNUS:
Burnus, Burnusa, Burnusowi, Burnusem, Burnusie, Burnusowie, Burnusy, Burnusów, Burnusom, Burnusami, Burnusach,Zobacz nazwiska podobne do BURNUS:
BURNAT, BURNOS, BURNICKA, BURNA, BURNAGIEL, BURNO, BURNECKA, BURNATOWSKA, BURNIAK, BURNÓG, BURNIEWICZ, BURNS, BURNEJKO, BURNY, BURNITA,
Zobacz podział na sylaby słowa BURNUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
BURNUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - BURNUS
Wybrane słowo