Nazwisko mężczyzny (pan) - BurnukaraNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Burnukara |
To jest Jan Burnukara. |
Dopełniacz (kogo?) : Burnukary |
Na spotkaniu zabrakło Jana Burnukary. |
Celownik (komu?) : Burnukarze |
Janowi Burnukarze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Burnukarę |
Nikt tam nie widział Jana Burnukarę. |
Narzędnik (z kim?) : Burnukarą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Burnukarą. |
Miejscownik (o kim?) : Burnukarze |
Nie rozmawiamy o Janie Burnukarze. |
Wołacz (o!): Burnukaro |
Mój drogi Janie Burnukaro. |
Nazwisko kobiety (pani) - Burnukara |
---|
Mianownik (kto?) : Burnukara |
Autorką artykułu jest Ewa Burnukara. |
Dopełniacz (kogo?) : Burnukary |
Udałem się po poradę do Ewy Burnukary. |
Celownik (komu?) : Burnukarze |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Burnukarze. |
Biernik (kogo?) : Burnukarę |
Wszyscy lubią Ewę Burnukarę. |
Narzędnik (z kim?) : Burnukarą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Burnukarą. |
Miejscownik (o kim?) : Burnukarze |
Koleżanki plotkowały o Ewie Burnukarze. |
Wołacz (o!): Burnukaro |
Mylisz się Ewo Burnukaro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - BurnukaraRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Burnukarowie, depr. Burnukary |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Burnukarowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Burnukarów |
Sprawa Ewy i Jana Burnukarów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Burnukarom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Burnukarom. |
Biernik (kogo?) : Burnukarów |
Ewę i Jana Burnukarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Burnukarami |
Z Ewą i Janem Burnukarami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Burnukarach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Burnukarach. |
Wołacz (o!): Burnukarowie, depr. Burnukary |
Ewo i Janie Burnukarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Burnukara |
---|
Mianownik (kto?) : Burnukary |
To są siostry Ewa i Magda Burnukary. |
Dopełniacz (kogo?) : Burnukar |
Przed domem Ewy i Magdy Burnukar doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Burnukarom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Burnukarom. |
Biernik (kogo?) : Burnukary |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Burnukary. |
Narzędnik (z kim?) : Burnukarami |
Wywiad z Ewą i Magdą Burnukarami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Burnukarach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Burnukarach. |
Wołacz (o!): Burnukary |
Dzień dobry Ewo i Magdo Burnukary! |
Zobacz podział na sylaby słowa Burnukara
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Burnukara
Zobacz synonimy słowa Burnukara
Zobacz anagramy i słowa z liter - Burnukara
Wybrane słowokodycylrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
kodycylom, kodycylami, kodycylach, kodycylu, kodycylowi, kodycylem, kodycyle, kodycylów, kodycyli, ,...
eOdmiany.pl ©2024