Nazwisko mężczyzny (pan) - CHARKO |
---|
Mianownik (kto?) : Charko |
To jest Jan Charko. |
Dopełniacz (kogo?) : Charki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Charki. |
Celownik (komu?) : Charce |
Janowi Charce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Charkę |
Nikt tam nie widział Jana Charkę. |
Narzędnik (z kim?) : Charką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Charką. |
Miejscownik (o kim?) : Charce |
Nie rozmawiamy o Janie Charce. |
Wołacz (o!): Charko |
Mój drogi Janie Charko. |
Nazwisko kobiety (pani) - CHARKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Charko |
Autorką artykułu jest Ewa Charko. |
Dopełniacz (kogo?) : Charko |
Udałem się po poradę do Ewy Charko. |
Celownik (komu?) : Charko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Charko. |
Biernik (kogo?) : Charko |
Wszyscy lubią Ewę Charko. |
Narzędnik (z kim?) : Charko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Charko. |
Miejscownik (o kim?) : Charko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Charko. |
Wołacz (o!): Charko |
Mylisz się Ewo Charko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CHARKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Charkowie, depr. Charki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Charkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Charków |
Sprawa Ewy i Jana Charków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Charkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Charkom. |
Biernik (kogo?) : Charków |
Ewę i Jana Charków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Charkami |
Z Ewą i Janem Charkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Charkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Charkach. |
Wołacz (o!): Charkowie, depr. Charki |
Ewo i Janie Charkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CHARKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Charko |
To są siostry Ewa i Magda Charko. |
Dopełniacz (kogo?) : Charko |
Przed domem Ewy i Magdy Charko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Charko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Charko. |
Biernik (kogo?) : Charko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Charko. |
Narzędnik (z kim?) : Charko |
Wywiad z Ewą i Magdą Charko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Charko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Charko. |
Wołacz (o!): Charko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Charko! |
Zobacz podział na sylaby słowa CHARKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa CHARKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - CHARKO
Wybrane słowoPelikanrzeczownikrodzaj:
męski zwierzęcyodmiany:
pelikana, pelikanach, pelikanami, pelikanem, pelikanie, pelikanom, pelikanów, pelikany, ,...
eOdmiany.pl ©2024