Odmiana nazwiska - Charko
Odmiana przez przypadki nazwiska Charko:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Charko |
|---|
| Mianownik (kto?) : Charko |
| To jest Jan Charko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Charki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Charki. |
| Celownik (komu?) : Charce |
| Janowi Charce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Charkę |
| Nikt tam nie widział Jana Charkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Charką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Charką. |
| Miejscownik (o kim?) : Charce |
| Nie rozmawiamy o Janie Charce. |
| Wołacz (o!): Charko |
| Mój drogi Janie Charko. |
Nazwisko kobiety (pani) - CharkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Charko |
| Autorką artykułu jest Ewa Charko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Charko |
| Udałem się po poradę do Ewy Charko. |
| Celownik (komu?) : Charko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Charko. |
| Biernik (kogo?) : Charko |
| Wszyscy lubią Ewę Charko. |
| Narzędnik (z kim?) : Charko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Charko. |
| Miejscownik (o kim?) : Charko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Charko. |
| Wołacz (o!): Charko |
| Mylisz się Ewo Charko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CharkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Charkowie, depr. Charki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Charkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Charków |
| Sprawa Ewy i Jana Charków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Charkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Charkom. |
| Biernik (kogo?) : Charków |
| Ewę i Jana Charków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Charkami |
| Z Ewą i Janem Charkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Charkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Charkach. |
| Wołacz (o!): Charkowie, depr. Charki |
| Ewo i Janie Charkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CharkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Charko |
| To są siostry Ewa i Magda Charko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Charko |
| Przed domem Ewy i Magdy Charko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Charko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Charko. |
| Biernik (kogo?) : Charko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Charko. |
| Narzędnik (z kim?) : Charko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Charko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Charko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Charko. |
| Wołacz (o!): Charko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Charko! |
Wszystkie odmiany nazwiska Charko:
Charko, Charki, Charce, Charkę, Charką, Charkowie, Charków, Charkom, Charkami, Charkach,Zobacz nazwiska podobne do Charko:
CHARKIEWICZ, CHARZYŃSKA, CHARZEWSKA, CHARCHUT, CHARUBIN, CHARYTONIUK, CHARCZUK, CHARĘZA, ZACHARKO, CHARKOT, CHARYTON, CHARA, CHAREWICZ, CHARLIŃSKA, CHARĄŻKA,
Zobacz podział na sylaby słowa Charko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Charko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Charko
Wybrane słowonabićczasownik dokonanyodmiany:
nienabicia, nienabiciach, nienabiciami, nienabicie, nienabiciem, nienabiciom, nienabiciu, nienabić, nabicia, nabiciach, nabiciami, ,...