Nazwisko mężczyzny (pan) - CHARNE |
---|
Mianownik (kto?) : Charne |
To jest Jan Charne. |
Dopełniacz (kogo?) : Charnego, Charne, Charne’a, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Charnego. |
Celownik (komu?) : Charnemu, Charne, Charne’owi, |
Janowi Charnemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Charnego, Charne, Charne’a, |
Nikt tam nie widział Jana Charnego. |
Narzędnik (z kim?) : Charnem, Charne, Charne’em, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Charnem. |
Miejscownik (o kim?) : Charnem, Charne, Charnie, |
Nie rozmawiamy o Janie Charnem. |
Wołacz (o!): Charne, Charnie, |
Mój drogi Janie Charne. |
Nazwisko kobiety (pani) - CHARNENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Charne |
Autorką artykułu jest Ewa Charne. |
Dopełniacz (kogo?) : Charne |
Udałem się po poradę do Ewy Charne. |
Celownik (komu?) : Charne |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Charne. |
Biernik (kogo?) : Charne |
Wszyscy lubią Ewę Charne. |
Narzędnik (z kim?) : Charne |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Charne. |
Miejscownik (o kim?) : Charne |
Koleżanki plotkowały o Ewie Charne. |
Wołacz (o!): Charne |
Mylisz się Ewo Charne! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CHARNERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Charnowie, Charne, Charne'owie, , depr. Charne |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Charnowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Charnów, Charne, Charne'ów, Charnych, |
Sprawa Ewy i Jana Charnów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Charnom, Charne, Charne'om, Charnym, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Charnom. |
Biernik (kogo?) : Charnów, Charne, Charne'ów, Charnych, |
Ewę i Jana Charnów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Charnami, Charne, Charne'ami, Charnymi, |
Z Ewą i Janem Charnami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Charnach, Charne, Charne'ach, Charnych, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Charnach. |
Wołacz (o!): Charnowie, Charne, Charne'owie, , depr. Charne |
Ewo i Janie Charnowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CHARNENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Charne |
To są siostry Ewa i Magda Charne. |
Dopełniacz (kogo?) : Charne |
Przed domem Ewy i Magdy Charne doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Charne |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Charne. |
Biernik (kogo?) : Charne |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Charne. |
Narzędnik (z kim?) : Charne |
Wywiad z Ewą i Magdą Charne był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Charne |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Charne. |
Wołacz (o!): Charne |
Dzień dobry Ewo i Magdo Charne! |
Zobacz podział na sylaby słowa CHARNE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa CHARNE
Zobacz anagramy i słowa z liter - CHARNE
Wybrane słowogeografrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
geografom, geografami, geografach, geografa, geografowi, geografem, geografie, geografowie, geografy, geografów, ,...
eOdmiany.pl ©2024