Nazwisko mężczyzny (pan) - CHARUN |
---|
Mianownik (kto?) : Charun |
To jest Jan Charun. |
Dopełniacz (kogo?) : Charuna |
Na spotkaniu zabrakło Jana Charuna. |
Celownik (komu?) : Charunowi |
Janowi Charunowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Charuna |
Nikt tam nie widział Jana Charuna. |
Narzędnik (z kim?) : Charunem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Charunem. |
Miejscownik (o kim?) : Charunie |
Nie rozmawiamy o Janie Charunie. |
Wołacz (o!): Charunie |
Mój drogi Janie Charunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - CHARUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Charun |
Autorką artykułu jest Ewa Charun. |
Dopełniacz (kogo?) : Charun |
Udałem się po poradę do Ewy Charun. |
Celownik (komu?) : Charun |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Charun. |
Biernik (kogo?) : Charun |
Wszyscy lubią Ewę Charun. |
Narzędnik (z kim?) : Charun |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Charun. |
Miejscownik (o kim?) : Charun |
Koleżanki plotkowały o Ewie Charun. |
Wołacz (o!): Charun |
Mylisz się Ewo Charun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - CHARUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Charunowie, depr. Charuny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Charunowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Charunów |
Sprawa Ewy i Jana Charunów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Charunom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Charunom. |
Biernik (kogo?) : Charunów |
Ewę i Jana Charunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Charunami |
Z Ewą i Janem Charunami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Charunach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Charunach. |
Wołacz (o!): Charunowie, depr. Charuny |
Ewo i Janie Charunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - CHARUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Charun |
To są siostry Ewa i Magda Charun. |
Dopełniacz (kogo?) : Charun |
Przed domem Ewy i Magdy Charun doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Charun |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Charun. |
Biernik (kogo?) : Charun |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Charun. |
Narzędnik (z kim?) : Charun |
Wywiad z Ewą i Magdą Charun był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Charun |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Charun. |
Wołacz (o!): Charun |
Dzień dobry Ewo i Magdo Charun! |
Zobacz podział na sylaby słowa CHARUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa CHARUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - CHARUN
Wybrane słowonapraćczasownik dokonanyodmiany:
nienaprana, nienapraną, nienaprane, nienapranego, nienapranej, nienapranemu, nienaprani, nienaprania, nienapraniach, nienapraniami, nienapranie, ,...
eOdmiany.pl ©2025