Nazwisko mężczyzny (pan) - DEMARKO |
---|
Mianownik (kto?) : Demarko |
To jest Jan Demarko. |
Dopełniacz (kogo?) : Demarki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Demarki. |
Celownik (komu?) : Demarce |
Janowi Demarce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Demarkę |
Nikt tam nie widział Jana Demarkę. |
Narzędnik (z kim?) : Demarką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Demarką. |
Miejscownik (o kim?) : Demarce |
Nie rozmawiamy o Janie Demarce. |
Wołacz (o!): Demarko |
Mój drogi Janie Demarko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DEMARKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Demarko |
Autorką artykułu jest Ewa Demarko. |
Dopełniacz (kogo?) : Demarko |
Udałem się po poradę do Ewy Demarko. |
Celownik (komu?) : Demarko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Demarko. |
Biernik (kogo?) : Demarko |
Wszyscy lubią Ewę Demarko. |
Narzędnik (z kim?) : Demarko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Demarko. |
Miejscownik (o kim?) : Demarko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Demarko. |
Wołacz (o!): Demarko |
Mylisz się Ewo Demarko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DEMARKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Demarkowie, depr. Demarki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Demarkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Demarków |
Sprawa Ewy i Jana Demarków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Demarkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Demarkom. |
Biernik (kogo?) : Demarków |
Ewę i Jana Demarków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Demarkami |
Z Ewą i Janem Demarkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Demarkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Demarkach. |
Wołacz (o!): Demarkowie, depr. Demarki |
Ewo i Janie Demarkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DEMARKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Demarko |
To są siostry Ewa i Magda Demarko. |
Dopełniacz (kogo?) : Demarko |
Przed domem Ewy i Magdy Demarko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Demarko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Demarko. |
Biernik (kogo?) : Demarko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Demarko. |
Narzędnik (z kim?) : Demarko |
Wywiad z Ewą i Magdą Demarko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Demarko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Demarko. |
Wołacz (o!): Demarko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Demarko! |
Zobacz podział na sylaby słowa DEMARKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DEMARKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DEMARKO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024