Nazwisko mężczyzny (pan) - DEMURU |
---|
Mianownik (kto?) : Demuru |
To jest Jan Demuru. |
Dopełniacz (kogo?) : Demuru |
Na spotkaniu zabrakło Jana Demuru. |
Celownik (komu?) : Demuru |
Janowi Demuru dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Demuru |
Nikt tam nie widział Jana Demuru. |
Narzędnik (z kim?) : Demuru |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Demuru. |
Miejscownik (o kim?) : Demuru |
Nie rozmawiamy o Janie Demuru. |
Wołacz (o!): Demuru |
Mój drogi Janie Demuru. |
Nazwisko kobiety (pani) - DEMURUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Demuru |
Autorką artykułu jest Ewa Demuru. |
Dopełniacz (kogo?) : Demuru |
Udałem się po poradę do Ewy Demuru. |
Celownik (komu?) : Demuru |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Demuru. |
Biernik (kogo?) : Demuru |
Wszyscy lubią Ewę Demuru. |
Narzędnik (z kim?) : Demuru |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Demuru. |
Miejscownik (o kim?) : Demuru |
Koleżanki plotkowały o Ewie Demuru. |
Wołacz (o!): Demuru |
Mylisz się Ewo Demuru! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DEMURURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Demuru, depr. Demuru |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Demuru. |
Dopełniacz (kogo?) : Demuru |
Sprawa Ewy i Jana Demuru nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Demuru |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Demuru. |
Biernik (kogo?) : Demuru |
Ewę i Jana Demuru uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Demuru |
Z Ewą i Janem Demuru mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Demuru |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Demuru. |
Wołacz (o!): Demuru, depr. Demuru |
Ewo i Janie Demuru, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DEMURUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Demuru |
To są siostry Ewa i Magda Demuru. |
Dopełniacz (kogo?) : Demuru |
Przed domem Ewy i Magdy Demuru doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Demuru |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Demuru. |
Biernik (kogo?) : Demuru |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Demuru. |
Narzędnik (z kim?) : Demuru |
Wywiad z Ewą i Magdą Demuru był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Demuru |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Demuru. |
Wołacz (o!): Demuru |
Dzień dobry Ewo i Magdo Demuru! |
Zobacz podział na sylaby słowa DEMURU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DEMURU
Zobacz anagramy i słowa z liter - DEMURU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024