Nazwisko mężczyzny (pan) - DIKAU |
---|
Mianownik (kto?) : Dikau |
To jest Jan Dikau. |
Dopełniacz (kogo?) : Dikaua |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dikaua. |
Celownik (komu?) : Dikauowi |
Janowi Dikauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dikaua |
Nikt tam nie widział Jana Dikaua. |
Narzędnik (z kim?) : Dikauem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dikauem. |
Miejscownik (o kim?) : Dikau |
Nie rozmawiamy o Janie Dikau. |
Wołacz (o!): Dikau |
Mój drogi Janie Dikau. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIKAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dikau |
Autorką artykułu jest Ewa Dikau. |
Dopełniacz (kogo?) : Dikau |
Udałem się po poradę do Ewy Dikau. |
Celownik (komu?) : Dikau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dikau. |
Biernik (kogo?) : Dikau |
Wszyscy lubią Ewę Dikau. |
Narzędnik (z kim?) : Dikau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dikau. |
Miejscownik (o kim?) : Dikau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dikau. |
Wołacz (o!): Dikau |
Mylisz się Ewo Dikau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIKAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dikauowie, depr. Dikauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dikauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dikauów |
Sprawa Ewy i Jana Dikauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dikauom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dikauom. |
Biernik (kogo?) : Dikauów |
Ewę i Jana Dikauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dikauami |
Z Ewą i Janem Dikauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dikauach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dikauach. |
Wołacz (o!): Dikauowie, depr. Dikauy |
Ewo i Janie Dikauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIKAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dikau |
To są siostry Ewa i Magda Dikau. |
Dopełniacz (kogo?) : Dikau |
Przed domem Ewy i Magdy Dikau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dikau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dikau. |
Biernik (kogo?) : Dikau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dikau. |
Narzędnik (z kim?) : Dikau |
Wywiad z Ewą i Magdą Dikau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dikau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dikau. |
Wołacz (o!): Dikau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dikau! |
Zobacz podział na sylaby słowa DIKAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DIKAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIKAU
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024