Nazwisko mężczyzny (pan) - DIMITRUK |
---|
Mianownik (kto?) : Dimitruk |
To jest Jan Dimitruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dimitruka |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dimitruka. |
Celownik (komu?) : Dimitrukowi |
Janowi Dimitrukowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dimitruka |
Nikt tam nie widział Jana Dimitruka. |
Narzędnik (z kim?) : Dimitrukiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dimitrukiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dimitruku |
Nie rozmawiamy o Janie Dimitruku. |
Wołacz (o!): Dimitruku |
Mój drogi Janie Dimitruku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DIMITRUKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dimitruk |
Autorką artykułu jest Ewa Dimitruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dimitruk |
Udałem się po poradę do Ewy Dimitruk. |
Celownik (komu?) : Dimitruk |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dimitruk. |
Biernik (kogo?) : Dimitruk |
Wszyscy lubią Ewę Dimitruk. |
Narzędnik (z kim?) : Dimitruk |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dimitruk. |
Miejscownik (o kim?) : Dimitruk |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dimitruk. |
Wołacz (o!): Dimitruk |
Mylisz się Ewo Dimitruk! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DIMITRUKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dimitrukowie, Dimitrucy, depr. Dimitruki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dimitrukowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dimitruków |
Sprawa Ewy i Jana Dimitruków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dimitrukom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dimitrukom. |
Biernik (kogo?) : Dimitruków |
Ewę i Jana Dimitruków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dimitrukami |
Z Ewą i Janem Dimitrukami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dimitrukach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dimitrukach. |
Wołacz (o!): Dimitrukowie, Dimitrucy, depr. Dimitruki |
Ewo i Janie Dimitrukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DIMITRUKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dimitruk |
To są siostry Ewa i Magda Dimitruk. |
Dopełniacz (kogo?) : Dimitruk |
Przed domem Ewy i Magdy Dimitruk doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dimitruk |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dimitruk. |
Biernik (kogo?) : Dimitruk |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dimitruk. |
Narzędnik (z kim?) : Dimitruk |
Wywiad z Ewą i Magdą Dimitruk był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dimitruk |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dimitruk. |
Wołacz (o!): Dimitruk |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dimitruk! |
Zobacz podział na sylaby słowa DIMITRUK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DIMITRUK
Zobacz synonimy słowa DIMITRUK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DIMITRUK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025