Nazwisko mężczyzny (pan) - DUBIECKI |
---|
Mianownik (kto?) : Dubiecki |
To jest Jan Dubiecki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubieckiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dubieckiego. |
Celownik (komu?) : Dubieckiemu |
Janowi Dubieckiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dubieckiego |
Nikt tam nie widział Jana Dubieckiego. |
Narzędnik (z kim?) : Dubieckim |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubieckim. |
Miejscownik (o kim?) : Dubieckim |
Nie rozmawiamy o Janie Dubieckim. |
Wołacz (o!): Dubiecki |
Mój drogi Janie Dubiecki. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBIECKINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubiecki |
Autorką artykułu jest Ewa Dubiecki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubiecki |
Udałem się po poradę do Ewy Dubiecki. |
Celownik (komu?) : Dubiecki |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubiecki. |
Biernik (kogo?) : Dubiecki |
Wszyscy lubią Ewę Dubiecki. |
Narzędnik (z kim?) : Dubiecki |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubiecki. |
Miejscownik (o kim?) : Dubiecki |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dubiecki. |
Wołacz (o!): Dubiecki |
Mylisz się Ewo Dubiecki! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBIECKIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubieccy, depr. Dubieckie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubieccy. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubieckich |
Sprawa Ewy i Jana Dubieckich nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dubieckim |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubieckim. |
Biernik (kogo?) : Dubieckich |
Ewę i Jana Dubieckich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dubieckimi |
Z Ewą i Janem Dubieckimi mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dubieckich |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubieckich. |
Wołacz (o!): Dubieccy, depr. Dubieckie |
Ewo i Janie Dubieccy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBIECKINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubiecki |
To są siostry Ewa i Magda Dubiecki. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubiecki |
Przed domem Ewy i Magdy Dubiecki doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dubiecki |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubiecki. |
Biernik (kogo?) : Dubiecki |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubiecki. |
Narzędnik (z kim?) : Dubiecki |
Wywiad z Ewą i Magdą Dubiecki był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dubiecki |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubiecki. |
Wołacz (o!): Dubiecki |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dubiecki! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUBIECKI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUBIECKI
Zobacz synonimy słowa DUBIECKI
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBIECKI
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024