Odmiana nazwiska - DUBIECKA
Zobacz też odmianę slowa DUBIECKA
Odmiana przez przypadki nazwiska DUBIECKA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUBIECKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubiecka |
| To jest Jan Dubiecka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubiecki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dubiecki. |
| Celownik (komu?) : Dubiecce |
| Janowi Dubiecce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dubieckę |
| Nikt tam nie widział Jana Dubieckę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubiecką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubiecką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubiecce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dubiecce. |
| Wołacz (o!): Dubiecko |
| Mój drogi Janie Dubiecko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBIECKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubiecka |
| Autorką artykułu jest Ewa Dubiecka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubieckiej |
| Udałem się po poradę do Ewy Dubieckiej. |
| Celownik (komu?) : Dubieckiej |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubieckiej. |
| Biernik (kogo?) : Dubiecką |
| Wszyscy lubią Ewę Dubiecką. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubiecką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubiecką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubieckiej |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dubieckiej. |
| Wołacz (o!): Dubiecka |
| Mylisz się Ewo Dubiecka! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBIECKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubieckowie, depr. Dubiecki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubieckowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubiecków |
| Sprawa Ewy i Jana Dubiecków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dubieckom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubieckom. |
| Biernik (kogo?) : Dubiecków |
| Ewę i Jana Dubiecków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dubieckami |
| Z Ewą i Janem Dubieckami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubieckach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubieckach. |
| Wołacz (o!): Dubieckowie, depr. Dubiecki |
| Ewo i Janie Dubieckowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBIECKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubieckie |
| To są siostry Ewa i Magda Dubieckie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubieckich |
| Przed domem Ewy i Magdy Dubieckich doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dubieckim |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubieckim. |
| Biernik (kogo?) : Dubieckie |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubieckie. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubieckimi |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dubieckimi był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubieckich |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubieckich. |
| Wołacz (o!): Dubieckie |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dubieckie! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUBIECKA:
Dubiecka, Dubiecki, Dubiecce, Dubieckę, Dubiecką, Dubiecko, Dubieckiej, Dubieckowie, Dubiecków, Dubieckom, Dubieckami, Dubieckach, Dubieckie, Dubieckich, Dubieckim, Dubieckimi,Zobacz nazwiska podobne do DUBIECKA:
DUBIEC, DUBIECHA, PODDUBIECKA, DUBIECKI,
Zobacz podział na sylaby słowa DUBIECKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUBIECKA
Zobacz synonimy słowa DUBIECKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBIECKA
Wybrane słowo