Nazwisko mężczyzny (pan) - DUBERCHIN |
---|
Mianownik (kto?) : Duberchin |
To jest Jan Duberchin. |
Dopełniacz (kogo?) : Duberchina |
Na spotkaniu zabrakło Jana Duberchina. |
Celownik (komu?) : Duberchinowi |
Janowi Duberchinowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Duberchina |
Nikt tam nie widział Jana Duberchina. |
Narzędnik (z kim?) : Duberchinem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duberchinem. |
Miejscownik (o kim?) : Duberchinie |
Nie rozmawiamy o Janie Duberchinie. |
Wołacz (o!): Duberchinie |
Mój drogi Janie Duberchinie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBERCHINNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duberchin |
Autorką artykułu jest Ewa Duberchin. |
Dopełniacz (kogo?) : Duberchin |
Udałem się po poradę do Ewy Duberchin. |
Celownik (komu?) : Duberchin |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Duberchin. |
Biernik (kogo?) : Duberchin |
Wszyscy lubią Ewę Duberchin. |
Narzędnik (z kim?) : Duberchin |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duberchin. |
Miejscownik (o kim?) : Duberchin |
Koleżanki plotkowały o Ewie Duberchin. |
Wołacz (o!): Duberchin |
Mylisz się Ewo Duberchin! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBERCHINRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Duberchinowie, depr. Duberchiny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Duberchinowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Duberchinów |
Sprawa Ewy i Jana Duberchinów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Duberchinom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duberchinom. |
Biernik (kogo?) : Duberchinów |
Ewę i Jana Duberchinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Duberchinami |
Z Ewą i Janem Duberchinami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Duberchinach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duberchinach. |
Wołacz (o!): Duberchinowie, depr. Duberchiny |
Ewo i Janie Duberchinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBERCHINNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Duberchin |
To są siostry Ewa i Magda Duberchin. |
Dopełniacz (kogo?) : Duberchin |
Przed domem Ewy i Magdy Duberchin doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Duberchin |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Duberchin. |
Biernik (kogo?) : Duberchin |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duberchin. |
Narzędnik (z kim?) : Duberchin |
Wywiad z Ewą i Magdą Duberchin był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Duberchin |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Duberchin. |
Wołacz (o!): Duberchin |
Dzień dobry Ewo i Magdo Duberchin! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUBERCHIN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUBERCHIN
Zobacz synonimy słowa DUBERCHIN
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBERCHIN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024