Odmiana nazwiska - DUBIENKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DUBIENKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUBIENKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubienko |
| To jest Jan Dubienko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubienki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dubienki. |
| Celownik (komu?) : Dubience |
| Janowi Dubience dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dubienkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dubienkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubienką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubienką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubience |
| Nie rozmawiamy o Janie Dubience. |
| Wołacz (o!): Dubienko |
| Mój drogi Janie Dubienko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBIENKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubienko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dubienko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubienko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dubienko. |
| Celownik (komu?) : Dubienko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubienko. |
| Biernik (kogo?) : Dubienko |
| Wszyscy lubią Ewę Dubienko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubienko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubienko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubienko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dubienko. |
| Wołacz (o!): Dubienko |
| Mylisz się Ewo Dubienko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBIENKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubienkowie, depr. Dubienki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubienkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubienków |
| Sprawa Ewy i Jana Dubienków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dubienkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubienkom. |
| Biernik (kogo?) : Dubienków |
| Ewę i Jana Dubienków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dubienkami |
| Z Ewą i Janem Dubienkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubienkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubienkach. |
| Wołacz (o!): Dubienkowie, depr. Dubienki |
| Ewo i Janie Dubienkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBIENKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubienko |
| To są siostry Ewa i Magda Dubienko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubienko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dubienko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dubienko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubienko. |
| Biernik (kogo?) : Dubienko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubienko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubienko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dubienko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubienko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubienko. |
| Wołacz (o!): Dubienko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dubienko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUBIENKO:
Dubienko, Dubienki, Dubience, Dubienkę, Dubienką, Dubienkowie, Dubienków, Dubienkom, Dubienkami, Dubienkach,Zobacz nazwiska podobne do DUBIENKO:
DUBIENIECKA, DUBIENKA, DUBIENIEC, DUBIEN, DUBIENIAK, DUBIENOW, DUBIENIECKI,
Zobacz podział na sylaby słowa DUBIENKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUBIENKO
Zobacz synonimy słowa DUBIENKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBIENKO
Wybrane słowo