Nazwisko mężczyzny (pan) - DUBROUSKI |
---|
Mianownik (kto?) : Dubrouski |
To jest Jan Dubrouski. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrouskiego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dubrouskiego. |
Celownik (komu?) : Dubrouskiemu |
Janowi Dubrouskiemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dubrouskiego |
Nikt tam nie widział Jana Dubrouskiego. |
Narzędnik (z kim?) : Dubrouskim |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubrouskim. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrouskim |
Nie rozmawiamy o Janie Dubrouskim. |
Wołacz (o!): Dubrouski |
Mój drogi Janie Dubrouski. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBROUSKINazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubrouski |
Autorką artykułu jest Ewa Dubrouski. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrouski |
Udałem się po poradę do Ewy Dubrouski. |
Celownik (komu?) : Dubrouski |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubrouski. |
Biernik (kogo?) : Dubrouski |
Wszyscy lubią Ewę Dubrouski. |
Narzędnik (z kim?) : Dubrouski |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubrouski. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrouski |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dubrouski. |
Wołacz (o!): Dubrouski |
Mylisz się Ewo Dubrouski! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBROUSKIRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubrouscy, depr. Dubrouskie |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubrouscy. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrouskich |
Sprawa Ewy i Jana Dubrouskich nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dubrouskim |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubrouskim. |
Biernik (kogo?) : Dubrouskich |
Ewę i Jana Dubrouskich uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dubrouskimi |
Z Ewą i Janem Dubrouskimi mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrouskich |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubrouskich. |
Wołacz (o!): Dubrouscy, depr. Dubrouskie |
Ewo i Janie Dubrouscy, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBROUSKINazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dubrouski |
To są siostry Ewa i Magda Dubrouski. |
Dopełniacz (kogo?) : Dubrouski |
Przed domem Ewy i Magdy Dubrouski doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dubrouski |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubrouski. |
Biernik (kogo?) : Dubrouski |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubrouski. |
Narzędnik (z kim?) : Dubrouski |
Wywiad z Ewą i Magdą Dubrouski był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dubrouski |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubrouski. |
Wołacz (o!): Dubrouski |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dubrouski! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUBROUSKI
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUBROUSKI
Zobacz synonimy słowa DUBROUSKI
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBROUSKI
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024