Odmiana nazwiska - DUBROWKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DUBROWKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUBROWKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubrowko |
| To jest Jan Dubrowko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubrowki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dubrowki. |
| Celownik (komu?) : Dubrowce |
| Janowi Dubrowce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dubrowkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dubrowkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubrowką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dubrowką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubrowce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dubrowce. |
| Wołacz (o!): Dubrowko |
| Mój drogi Janie Dubrowko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUBROWKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubrowko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dubrowko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubrowko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dubrowko. |
| Celownik (komu?) : Dubrowko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dubrowko. |
| Biernik (kogo?) : Dubrowko |
| Wszyscy lubią Ewę Dubrowko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubrowko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dubrowko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubrowko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dubrowko. |
| Wołacz (o!): Dubrowko |
| Mylisz się Ewo Dubrowko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUBROWKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubrowkowie, depr. Dubrowki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dubrowkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubrowków |
| Sprawa Ewy i Jana Dubrowków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dubrowkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dubrowkom. |
| Biernik (kogo?) : Dubrowków |
| Ewę i Jana Dubrowków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dubrowkami |
| Z Ewą i Janem Dubrowkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubrowkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dubrowkach. |
| Wołacz (o!): Dubrowkowie, depr. Dubrowki |
| Ewo i Janie Dubrowkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUBROWKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dubrowko |
| To są siostry Ewa i Magda Dubrowko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dubrowko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dubrowko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dubrowko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dubrowko. |
| Biernik (kogo?) : Dubrowko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dubrowko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dubrowko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dubrowko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dubrowko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dubrowko. |
| Wołacz (o!): Dubrowko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dubrowko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUBROWKO:
Dubrowko, Dubrowki, Dubrowce, Dubrowkę, Dubrowką, Dubrowkowie, Dubrowków, Dubrowkom, Dubrowkami, Dubrowkach,Zobacz nazwiska podobne do DUBROWKO:
DUBROWSKA, DUBROWNIK, DUBROW, DUBROWIN, DUBROWNA, DUBROWA, DUBROWIŃSKA, DUBROWSKI, DUBROWNY, DUBROWNIK-KOWALSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa DUBROWKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUBROWKO
Zobacz synonimy słowa DUBROWKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUBROWKO
Wybrane słowo