Nazwisko mężczyzny (pan) - DUDNIK |
---|
Mianownik (kto?) : Dudnik |
To jest Jan Dudnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dudnika |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dudnika. |
Celownik (komu?) : Dudnikowi |
Janowi Dudnikowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dudnika |
Nikt tam nie widział Jana Dudnika. |
Narzędnik (z kim?) : Dudnikiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dudnikiem. |
Miejscownik (o kim?) : Dudniku |
Nie rozmawiamy o Janie Dudniku. |
Wołacz (o!): Dudniku |
Mój drogi Janie Dudniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUDNIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dudnik |
Autorką artykułu jest Ewa Dudnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dudnik |
Udałem się po poradę do Ewy Dudnik. |
Celownik (komu?) : Dudnik |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dudnik. |
Biernik (kogo?) : Dudnik |
Wszyscy lubią Ewę Dudnik. |
Narzędnik (z kim?) : Dudnik |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dudnik. |
Miejscownik (o kim?) : Dudnik |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dudnik. |
Wołacz (o!): Dudnik |
Mylisz się Ewo Dudnik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUDNIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dudnikowie, Dudnicy, depr. Dudniki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dudnikowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dudników |
Sprawa Ewy i Jana Dudników nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dudnikom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dudnikom. |
Biernik (kogo?) : Dudników |
Ewę i Jana Dudników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dudnikami |
Z Ewą i Janem Dudnikami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dudnikach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dudnikach. |
Wołacz (o!): Dudnikowie, Dudnicy, depr. Dudniki |
Ewo i Janie Dudnikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUDNIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dudnik |
To są siostry Ewa i Magda Dudnik. |
Dopełniacz (kogo?) : Dudnik |
Przed domem Ewy i Magdy Dudnik doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dudnik |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dudnik. |
Biernik (kogo?) : Dudnik |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dudnik. |
Narzędnik (z kim?) : Dudnik |
Wywiad z Ewą i Magdą Dudnik był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dudnik |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dudnik. |
Wołacz (o!): Dudnik |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dudnik! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUDNIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUDNIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUDNIK
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024