Nazwisko mężczyzny (pan) - DUDNIKAU |
---|
Mianownik (kto?) : Dudnikau |
To jest Jan Dudnikau. |
Dopełniacz (kogo?) : Dudnikaua |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dudnikaua. |
Celownik (komu?) : Dudnikauowi |
Janowi Dudnikauowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dudnikaua |
Nikt tam nie widział Jana Dudnikaua. |
Narzędnik (z kim?) : Dudnikauem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dudnikauem. |
Miejscownik (o kim?) : Dudnikau |
Nie rozmawiamy o Janie Dudnikau. |
Wołacz (o!): Dudnikau |
Mój drogi Janie Dudnikau. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUDNIKAUNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dudnikau |
Autorką artykułu jest Ewa Dudnikau. |
Dopełniacz (kogo?) : Dudnikau |
Udałem się po poradę do Ewy Dudnikau. |
Celownik (komu?) : Dudnikau |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dudnikau. |
Biernik (kogo?) : Dudnikau |
Wszyscy lubią Ewę Dudnikau. |
Narzędnik (z kim?) : Dudnikau |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dudnikau. |
Miejscownik (o kim?) : Dudnikau |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dudnikau. |
Wołacz (o!): Dudnikau |
Mylisz się Ewo Dudnikau! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUDNIKAURównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dudnikauowie, depr. Dudnikauy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dudnikauowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dudnikauów |
Sprawa Ewy i Jana Dudnikauów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dudnikauom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dudnikauom. |
Biernik (kogo?) : Dudnikauów |
Ewę i Jana Dudnikauów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dudnikauami |
Z Ewą i Janem Dudnikauami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dudnikauach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dudnikauach. |
Wołacz (o!): Dudnikauowie, depr. Dudnikauy |
Ewo i Janie Dudnikauowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUDNIKAUNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dudnikau |
To są siostry Ewa i Magda Dudnikau. |
Dopełniacz (kogo?) : Dudnikau |
Przed domem Ewy i Magdy Dudnikau doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dudnikau |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dudnikau. |
Biernik (kogo?) : Dudnikau |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dudnikau. |
Narzędnik (z kim?) : Dudnikau |
Wywiad z Ewą i Magdą Dudnikau był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dudnikau |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dudnikau. |
Wołacz (o!): Dudnikau |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dudnikau! |
Zobacz podział na sylaby słowa DUDNIKAU
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DUDNIKAU
Zobacz synonimy słowa DUDNIKAU
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUDNIKAU
eOdmiany.pl ©2024