Odmiana nazwiska - DUKA
Zobacz też odmianę slowa DUKA
Odmiana przez przypadki nazwiska DUKA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUKANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duka |
| To jest Jan Duka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duki. |
| Celownik (komu?) : Duce |
| Janowi Duce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dukę |
| Nikt tam nie widział Jana Dukę. |
| Narzędnik (z kim?) : Duką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duką. |
| Miejscownik (o kim?) : Duce |
| Nie rozmawiamy o Janie Duce. |
| Wołacz (o!): Duko |
| Mój drogi Janie Duko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duka |
| Autorką artykułu jest Ewa Duka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duki |
| Udałem się po poradę do Ewy Duki. |
| Celownik (komu?) : Duce |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Duce. |
| Biernik (kogo?) : Dukę |
| Wszyscy lubią Ewę Dukę. |
| Narzędnik (z kim?) : Duką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duką. |
| Miejscownik (o kim?) : Duce |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Duce. |
| Wołacz (o!): Duko |
| Mylisz się Ewo Duko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUKARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dukowie, depr. Duki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dukowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duków |
| Sprawa Ewy i Jana Duków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dukom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dukom. |
| Biernik (kogo?) : Duków |
| Ewę i Jana Duków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dukami |
| Z Ewą i Janem Dukami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dukach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dukach. |
| Wołacz (o!): Dukowie, depr. Duki |
| Ewo i Janie Dukowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUKA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duki |
| To są siostry Ewa i Magda Duki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duk |
| Przed domem Ewy i Magdy Duk doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dukom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dukom. |
| Biernik (kogo?) : Duki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duki. |
| Narzędnik (z kim?) : Dukami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dukami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dukach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dukach. |
| Wołacz (o!): Duki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duki! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUKA:
Duka, Duki, Duce, Dukę, Duką, Duko, Dukowie, Duków, Dukom, Dukami, Dukach, Duk,Zobacz nazwiska podobne do DUKA:
DUDEK, DUDA, DUDZIŃSKA, DUBIEL, DUDZIAK, DUDZIK, DUSZYŃSKA, DUTKIEWICZ, DUSZA, DUDKIEWICZ, DUL, DURAJ, DUTKA, DURKA, DUDKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DUKA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUKA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUKA
Wybrane słowookupantrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
okupantom, okupantami, okupantach, okupanta, okupantowi, okupantem, okupancie, okupanci, okupanty, okupantów, ,...