Odmiana nazwiska - DUKART
Odmiana przez przypadki nazwiska DUKART:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUKART |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dukart |
| To jest Jan Dukart. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dukarta |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dukarta. |
| Celownik (komu?) : Dukartowi |
| Janowi Dukartowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dukarta |
| Nikt tam nie widział Jana Dukarta. |
| Narzędnik (z kim?) : Dukartem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dukartem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dukarcie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dukarcie. |
| Wołacz (o!): Dukarcie |
| Mój drogi Janie Dukarcie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUKARTNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dukart |
| Autorką artykułu jest Ewa Dukart. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dukart |
| Udałem się po poradę do Ewy Dukart. |
| Celownik (komu?) : Dukart |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dukart. |
| Biernik (kogo?) : Dukart |
| Wszyscy lubią Ewę Dukart. |
| Narzędnik (z kim?) : Dukart |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dukart. |
| Miejscownik (o kim?) : Dukart |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dukart. |
| Wołacz (o!): Dukart |
| Mylisz się Ewo Dukart! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUKARTRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dukartowie, depr. Dukarty |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dukartowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dukartów |
| Sprawa Ewy i Jana Dukartów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dukartom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dukartom. |
| Biernik (kogo?) : Dukartów |
| Ewę i Jana Dukartów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dukartami |
| Z Ewą i Janem Dukartami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dukartach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dukartach. |
| Wołacz (o!): Dukartowie, depr. Dukarty |
| Ewo i Janie Dukartowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUKARTNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dukart |
| To są siostry Ewa i Magda Dukart. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dukart |
| Przed domem Ewy i Magdy Dukart doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dukart |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dukart. |
| Biernik (kogo?) : Dukart |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dukart. |
| Narzędnik (z kim?) : Dukart |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dukart był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dukart |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dukart. |
| Wołacz (o!): Dukart |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dukart! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUKART:
Dukart, Dukarta, Dukartowi, Dukartem, Dukarcie, Dukartowie, Dukarty, Dukartów, Dukartom, Dukartami, Dukartach,Zobacz nazwiska podobne do DUKART:
DUKAT, DUKAŁA, DUKACZEWSKA, DUKA, DUKARSKA, DUKALSKA, DUKACZ, DUKAEVA, DUKATA, DUKACH, DUKAJ, DUKAC, DUKATZ, DUKACZEWICZ, DUKALEWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DUKART
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUKART
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUKART
Wybrane słowodostaćczasownik dokonanyodmiany:
dostaliby, dostalibyście, dostalibyśmy, dostaliście, dostaliśmy, dostał, dostałaby, dostałabym, dostałabyś, dostałam, dostałaś, ,...