Odmiana nazwiska - DUKIEL
Odmiana przez przypadki nazwiska DUKIEL:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUKIEL |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dukiel |
| To jest Jan Dukiel. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dukla, Dukiela, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dukla. |
| Celownik (komu?) : Duklowi, Dukielowi, |
| Janowi Duklowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dukla, Dukiela, |
| Nikt tam nie widział Jana Dukla. |
| Narzędnik (z kim?) : Duklem, Dukielem, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duklem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duklu, Dukielu, |
| Nie rozmawiamy o Janie Duklu. |
| Wołacz (o!): Duklu, , Dukielu, |
| Mój drogi Janie Duklu. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUKIELNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dukiel |
| Autorką artykułu jest Ewa Dukiel. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dukiel |
| Udałem się po poradę do Ewy Dukiel. |
| Celownik (komu?) : Dukiel |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dukiel. |
| Biernik (kogo?) : Dukiel |
| Wszyscy lubią Ewę Dukiel. |
| Narzędnik (z kim?) : Dukiel |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dukiel. |
| Miejscownik (o kim?) : Dukiel |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dukiel. |
| Wołacz (o!): Dukiel |
| Mylisz się Ewo Dukiel! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUKIELRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duklowie, Dukielowie, , depr. Dukle |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Duklowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duklów, Dukielów, |
| Sprawa Ewy i Jana Duklów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Duklom, Dukielom, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duklom. |
| Biernik (kogo?) : Duklów, Dukielów, |
| Ewę i Jana Duklów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Duklami, Dukielami, |
| Z Ewą i Janem Duklami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duklach, Dukielach, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duklach. |
| Wołacz (o!): Duklowie, Dukielowie, , depr. Dukle |
| Ewo i Janie Duklowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUKIELNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dukiel |
| To są siostry Ewa i Magda Dukiel. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dukiel |
| Przed domem Ewy i Magdy Dukiel doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dukiel |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dukiel. |
| Biernik (kogo?) : Dukiel |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dukiel. |
| Narzędnik (z kim?) : Dukiel |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dukiel był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dukiel |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dukiel. |
| Wołacz (o!): Dukiel |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dukiel! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUKIEL:
Dukiel, Dukla, Dukiela, , Duklowi, Dukielowi, Duklem, Dukielem, Duklu, Dukielu, Duklowie, Dukielowie, Dukle, Duklów, Dukielów, Duklom, Dukielom, Duklami, Dukielami, Duklach, Dukielach,Zobacz nazwiska podobne do DUKIEL:
DUKIEWICZ, DUKIELSKA, DUKINDORF, DUKIET, DUKIĆ, DUKI, DUKIENDORF, DUKIELSKI, DUKIETIS,
Zobacz podział na sylaby słowa DUKIEL
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUKIEL
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUKIEL
Wybrane słowoWujekrzeczownikrodzaj:
męski osobowy