Nazwisko mężczyzny (pan) - Dukiel |
---|
Mianownik (kto?) : Dukiel |
To jest Jan Dukiel. |
Dopełniacz (kogo?) : Dukla, Dukiela, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dukla. |
Celownik (komu?) : Duklowi, Dukielowi, |
Janowi Duklowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dukla, Dukiela, |
Nikt tam nie widział Jana Dukla. |
Narzędnik (z kim?) : Duklem, Dukielem, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duklem. |
Miejscownik (o kim?) : Duklu, Dukielu, |
Nie rozmawiamy o Janie Duklu. |
Wołacz (o!): Duklu, , Dukielu, |
Mój drogi Janie Duklu. |
Nazwisko kobiety (pani) - DukielNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dukiel |
Autorką artykułu jest Ewa Dukiel. |
Dopełniacz (kogo?) : Dukiel |
Udałem się po poradę do Ewy Dukiel. |
Celownik (komu?) : Dukiel |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dukiel. |
Biernik (kogo?) : Dukiel |
Wszyscy lubią Ewę Dukiel. |
Narzędnik (z kim?) : Dukiel |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dukiel. |
Miejscownik (o kim?) : Dukiel |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dukiel. |
Wołacz (o!): Dukiel |
Mylisz się Ewo Dukiel! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DukielRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Duklowie, Dukielowie, , depr. Dukle |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Duklowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Duklów, Dukielów, |
Sprawa Ewy i Jana Duklów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Duklom, Dukielom, |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Duklom. |
Biernik (kogo?) : Duklów, Dukielów, |
Ewę i Jana Duklów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Duklami, Dukielami, |
Z Ewą i Janem Duklami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Duklach, Dukielach, |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duklach. |
Wołacz (o!): Duklowie, Dukielowie, , depr. Dukle |
Ewo i Janie Duklowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DukielNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dukiel |
To są siostry Ewa i Magda Dukiel. |
Dopełniacz (kogo?) : Dukiel |
Przed domem Ewy i Magdy Dukiel doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dukiel |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dukiel. |
Biernik (kogo?) : Dukiel |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dukiel. |
Narzędnik (z kim?) : Dukiel |
Wywiad z Ewą i Magdą Dukiel był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dukiel |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dukiel. |
Wołacz (o!): Dukiel |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dukiel! |
Zobacz podział na sylaby słowa Dukiel
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Dukiel
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dukiel
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024