Odmiana nazwiska - DUSZNA
Zobacz też odmianę slowa DUSZNA
Odmiana przez przypadki nazwiska DUSZNA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DUSZNANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duszna |
| To jest Jan Duszna. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duszny |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Duszny. |
| Celownik (komu?) : Dusznie |
| Janowi Dusznie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dusznę |
| Nikt tam nie widział Jana Dusznę. |
| Narzędnik (z kim?) : Duszną |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Duszną. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusznie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dusznie. |
| Wołacz (o!): Duszno |
| Mój drogi Janie Duszno. |
Nazwisko kobiety (pani) - DUSZNA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duszna |
| Autorką artykułu jest Ewa Duszna. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusznej |
| Udałem się po poradę do Ewy Dusznej. |
| Celownik (komu?) : Dusznej |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dusznej. |
| Biernik (kogo?) : Duszną |
| Wszyscy lubią Ewę Duszną. |
| Narzędnik (z kim?) : Duszną |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Duszną. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusznej |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dusznej. |
| Wołacz (o!): Duszna |
| Mylisz się Ewo Duszna! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DUSZNARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusznowie, depr. Duszny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dusznowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusznów |
| Sprawa Ewy i Jana Dusznów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dusznom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dusznom. |
| Biernik (kogo?) : Dusznów |
| Ewę i Jana Dusznów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dusznami |
| Z Ewą i Janem Dusznami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusznach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dusznach. |
| Wołacz (o!): Dusznowie, depr. Duszny |
| Ewo i Janie Dusznowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DUSZNA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Duszne |
| To są siostry Ewa i Magda Duszne. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusznych |
| Przed domem Ewy i Magdy Dusznych doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dusznym |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dusznym. |
| Biernik (kogo?) : Duszne |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Duszne. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusznymi |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dusznymi był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusznych |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dusznych. |
| Wołacz (o!): Duszne |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Duszne! |
Wszystkie odmiany nazwiska DUSZNA:
Duszna, Duszny, Dusznie, Dusznę, Duszną, Duszno, Dusznej, Dusznowie, Dusznów, Dusznom, Dusznami, Dusznach, Duszne, Dusznych, Dusznym, Dusznymi,Zobacz nazwiska podobne do DUSZNA:
DUSZYŃSKA, DUSZA, DUSZAK, DUSZKIEWICZ, DUSZCZYK, DUSZCZAK, DUSZEŃKO, DUSZYK, DUSZKA, DUSZEK, DUSZNIK, DUSZEWSKA, DUSZCZYŃSKA, DUSZYC, DUSZOTA,
Zobacz podział na sylaby słowa DUSZNA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DUSZNA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DUSZNA