Odmiana nazwiska - DYNUR
Odmiana przez przypadki nazwiska DYNUR:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DYNUR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynur |
| To jest Jan Dynur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dynura. |
| Celownik (komu?) : Dynurowi |
| Janowi Dynurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dynura |
| Nikt tam nie widział Jana Dynura. |
| Narzędnik (z kim?) : Dynurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dynurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Dynurze. |
| Wołacz (o!): Dynurze |
| Mój drogi Janie Dynurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYNURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynur |
| Autorką artykułu jest Ewa Dynur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynur |
| Udałem się po poradę do Ewy Dynur. |
| Celownik (komu?) : Dynur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dynur. |
| Biernik (kogo?) : Dynur |
| Wszyscy lubią Ewę Dynur. |
| Narzędnik (z kim?) : Dynur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dynur. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dynur. |
| Wołacz (o!): Dynur |
| Mylisz się Ewo Dynur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYNURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynurowie, depr. Dynury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dynurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynurów |
| Sprawa Ewy i Jana Dynurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dynurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dynurom. |
| Biernik (kogo?) : Dynurów |
| Ewę i Jana Dynurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dynurami |
| Z Ewą i Janem Dynurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dynurach. |
| Wołacz (o!): Dynurowie, depr. Dynury |
| Ewo i Janie Dynurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYNURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynur |
| To są siostry Ewa i Magda Dynur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynur |
| Przed domem Ewy i Magdy Dynur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dynur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dynur. |
| Biernik (kogo?) : Dynur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dynur. |
| Narzędnik (z kim?) : Dynur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dynur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dynur. |
| Wołacz (o!): Dynur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dynur! |
Wszystkie odmiany nazwiska DYNUR:
Dynur, Dynura, Dynurowi, Dynurem, Dynurze, Dynurowie, Dynury, Dynurów, Dynurom, Dynurami, Dynurach,Zobacz nazwiska podobne do DYNUR:
DYNOWSKA, DYNAK, DYNIA, DYNEK, DYNDA, DYNARSKA, DYNA, DYNDAŁ, DYNUS, DYNYSIUK, DYNKOWSKA, DYNAREK, DYNER, DYNEROWICZ, DYNGOSZ,
Zobacz podział na sylaby słowa DYNUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DYNUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYNUR