Nazwisko mężczyzny (pan) - Dynur |
---|
Mianownik (kto?) : Dynur |
To jest Jan Dynur. |
Dopełniacz (kogo?) : Dynura |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dynura. |
Celownik (komu?) : Dynurowi |
Janowi Dynurowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dynura |
Nikt tam nie widział Jana Dynura. |
Narzędnik (z kim?) : Dynurem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dynurem. |
Miejscownik (o kim?) : Dynurze |
Nie rozmawiamy o Janie Dynurze. |
Wołacz (o!): Dynurze |
Mój drogi Janie Dynurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - DynurNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dynur |
Autorką artykułu jest Ewa Dynur. |
Dopełniacz (kogo?) : Dynur |
Udałem się po poradę do Ewy Dynur. |
Celownik (komu?) : Dynur |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dynur. |
Biernik (kogo?) : Dynur |
Wszyscy lubią Ewę Dynur. |
Narzędnik (z kim?) : Dynur |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dynur. |
Miejscownik (o kim?) : Dynur |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dynur. |
Wołacz (o!): Dynur |
Mylisz się Ewo Dynur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DynurRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dynurowie, depr. Dynury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dynurowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dynurów |
Sprawa Ewy i Jana Dynurów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dynurom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dynurom. |
Biernik (kogo?) : Dynurów |
Ewę i Jana Dynurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dynurami |
Z Ewą i Janem Dynurami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dynurach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dynurach. |
Wołacz (o!): Dynurowie, depr. Dynury |
Ewo i Janie Dynurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DynurNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dynur |
To są siostry Ewa i Magda Dynur. |
Dopełniacz (kogo?) : Dynur |
Przed domem Ewy i Magdy Dynur doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dynur |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dynur. |
Biernik (kogo?) : Dynur |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dynur. |
Narzędnik (z kim?) : Dynur |
Wywiad z Ewą i Magdą Dynur był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dynur |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dynur. |
Wołacz (o!): Dynur |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dynur! |
Zobacz podział na sylaby słowa Dynur
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Dynur
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dynur
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024