Odmiana nazwiska - DYNKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DYNKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DYNKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynko |
| To jest Jan Dynko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dynki. |
| Celownik (komu?) : Dynce |
| Janowi Dynce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dynkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dynkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dynką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dynką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dynce. |
| Wołacz (o!): Dynko |
| Mój drogi Janie Dynko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DYNKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dynko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dynko. |
| Celownik (komu?) : Dynko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dynko. |
| Biernik (kogo?) : Dynko |
| Wszyscy lubią Ewę Dynko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dynko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dynko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dynko. |
| Wołacz (o!): Dynko |
| Mylisz się Ewo Dynko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DYNKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynkowie, depr. Dynki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dynkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynków |
| Sprawa Ewy i Jana Dynków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dynkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dynkom. |
| Biernik (kogo?) : Dynków |
| Ewę i Jana Dynków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dynkami |
| Z Ewą i Janem Dynkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dynkach. |
| Wołacz (o!): Dynkowie, depr. Dynki |
| Ewo i Janie Dynkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DYNKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dynko |
| To są siostry Ewa i Magda Dynko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dynko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dynko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dynko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dynko. |
| Biernik (kogo?) : Dynko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dynko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dynko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dynko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dynko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dynko. |
| Wołacz (o!): Dynko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dynko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DYNKO:
Dynko, Dynki, Dynce, Dynkę, Dynką, Dynkowie, Dynków, Dynkom, Dynkami, Dynkach,Zobacz nazwiska podobne do DYNKO:
DYNOWSKA, DYNAK, DYNIA, DYNEK, DYNDA, DYNARSKA, DYNA, DYNDAŁ, DYNUS, DYNYSIUK, DYNKOWSKA, DYNAREK, DYNER, DYNEROWICZ, DYNGOSZ,
Zobacz podział na sylaby słowa DYNKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DYNKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DYNKO
Wybrane słowo