Odmiana nazwiska - DZEN
Odmiana przez przypadki nazwiska DZEN:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZEN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzen |
| To jest Jan Dzen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzena |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dzena. |
| Celownik (komu?) : Dzenowi |
| Janowi Dzenowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dzena |
| Nikt tam nie widział Jana Dzena. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzenem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dzenem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzenie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dzenie. |
| Wołacz (o!): Dzenie |
| Mój drogi Janie Dzenie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZENNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzen |
| Autorką artykułu jest Ewa Dzen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzen |
| Udałem się po poradę do Ewy Dzen. |
| Celownik (komu?) : Dzen |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dzen. |
| Biernik (kogo?) : Dzen |
| Wszyscy lubią Ewę Dzen. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzen |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dzen. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzen |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dzen. |
| Wołacz (o!): Dzen |
| Mylisz się Ewo Dzen! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZENRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzenowie, depr. Dzeny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dzenowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzenów |
| Sprawa Ewy i Jana Dzenów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dzenom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dzenom. |
| Biernik (kogo?) : Dzenów |
| Ewę i Jana Dzenów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dzenami |
| Z Ewą i Janem Dzenami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzenach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dzenach. |
| Wołacz (o!): Dzenowie, depr. Dzeny |
| Ewo i Janie Dzenowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZENNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dzen |
| To są siostry Ewa i Magda Dzen. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dzen |
| Przed domem Ewy i Magdy Dzen doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dzen |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dzen. |
| Biernik (kogo?) : Dzen |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dzen. |
| Narzędnik (z kim?) : Dzen |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dzen był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dzen |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dzen. |
| Wołacz (o!): Dzen |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dzen! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZEN:
Dzen, Dzena, Dzenowi, Dzenem, Dzenie, Dzenowie, Dzeny, Dzenów, Dzenom, Dzenami, Dzenach,Zobacz nazwiska podobne do DZEN:
DZIEDZIC, DZIUBA, DZIKOWSKA, DZIURA, DZIĘCIOŁ, DZIĘGIELEWSKA, DZIK, DZIUBEK, DZIUBIŃSKA, DZIADOSZ, DZWONKOWSKA, DZIEWULSKA, DZIADEK, DZIEKAN, DZIEKOŃSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa DZEN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZEN
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZEN
Wybrane słowoobciachrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy