Nazwisko mężczyzny (pan) - DZIAMARANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dziamara |
To jest Jan Dziamara. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziamary |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dziamary. |
Celownik (komu?) : Dziamarze |
Janowi Dziamarze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dziamarę |
Nikt tam nie widział Jana Dziamarę. |
Narzędnik (z kim?) : Dziamarą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziamarą. |
Miejscownik (o kim?) : Dziamarze |
Nie rozmawiamy o Janie Dziamarze. |
Wołacz (o!): Dziamaro |
Mój drogi Janie Dziamaro. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIAMARA |
---|
Mianownik (kto?) : Dziamara |
Autorką artykułu jest Ewa Dziamara. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziamary |
Udałem się po poradę do Ewy Dziamary. |
Celownik (komu?) : Dziamarze |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziamarze. |
Biernik (kogo?) : Dziamarę |
Wszyscy lubią Ewę Dziamarę. |
Narzędnik (z kim?) : Dziamarą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziamarą. |
Miejscownik (o kim?) : Dziamarze |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dziamarze. |
Wołacz (o!): Dziamaro |
Mylisz się Ewo Dziamaro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIAMARARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Dziamarowie, depr. Dziamary |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziamarowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziamarów |
Sprawa Ewy i Jana Dziamarów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dziamarom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziamarom. |
Biernik (kogo?) : Dziamarów |
Ewę i Jana Dziamarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dziamarami |
Z Ewą i Janem Dziamarami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dziamarach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziamarach. |
Wołacz (o!): Dziamarowie, depr. Dziamary |
Ewo i Janie Dziamarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIAMARA |
---|
Mianownik (kto?) : Dziamary |
To są siostry Ewa i Magda Dziamary. |
Dopełniacz (kogo?) : Dziamar |
Przed domem Ewy i Magdy Dziamar doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dziamarom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziamarom. |
Biernik (kogo?) : Dziamary |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziamary. |
Narzędnik (z kim?) : Dziamarami |
Wywiad z Ewą i Magdą Dziamarami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dziamarach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziamarach. |
Wołacz (o!): Dziamary |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dziamary! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZIAMARA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa DZIAMARA
Zobacz synonimy słowa DZIAMARA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIAMARA
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024