Nazwisko mężczyzny (pan) - DZIUBIN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziubin |
| To jest Jan Dziubin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziubina |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dziubina. |
| Celownik (komu?) : Dziubinowi |
| Janowi Dziubinowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dziubina |
| Nikt tam nie widział Jana Dziubina. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziubinem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziubinem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziubinie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dziubinie. |
| Wołacz (o!): Dziubinie |
| Mój drogi Janie Dziubinie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIUBINNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziubin |
| Autorką artykułu jest Ewa Dziubin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziubin |
| Udałem się po poradę do Ewy Dziubin. |
| Celownik (komu?) : Dziubin |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziubin. |
| Biernik (kogo?) : Dziubin |
| Wszyscy lubią Ewę Dziubin. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziubin |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziubin. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziubin |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dziubin. |
| Wołacz (o!): Dziubin |
| Mylisz się Ewo Dziubin! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIUBINRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziubinowie, depr. Dziubiny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziubinowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziubinów |
| Sprawa Ewy i Jana Dziubinów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dziubinom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziubinom. |
| Biernik (kogo?) : Dziubinów |
| Ewę i Jana Dziubinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dziubinami |
| Z Ewą i Janem Dziubinami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziubinach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziubinach. |
| Wołacz (o!): Dziubinowie, depr. Dziubiny |
| Ewo i Janie Dziubinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIUBINNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziubin |
| To są siostry Ewa i Magda Dziubin. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziubin |
| Przed domem Ewy i Magdy Dziubin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dziubin |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziubin. |
| Biernik (kogo?) : Dziubin |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziubin. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziubin |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dziubin był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziubin |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziubin. |
| Wołacz (o!): Dziubin |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dziubin! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZIUBIN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIUBIN
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIUBIN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025