Nazwisko mężczyzny (pan) - DZIUG |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziug |
| To jest Jan Dziug. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziuga |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dziuga. |
| Celownik (komu?) : Dziugowi |
| Janowi Dziugowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dziuga |
| Nikt tam nie widział Jana Dziuga. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziugiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziugiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziugu |
| Nie rozmawiamy o Janie Dziugu. |
| Wołacz (o!): Dziugu |
| Mój drogi Janie Dziugu. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIUGNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziug |
| Autorką artykułu jest Ewa Dziug. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziug |
| Udałem się po poradę do Ewy Dziug. |
| Celownik (komu?) : Dziug |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziug. |
| Biernik (kogo?) : Dziug |
| Wszyscy lubią Ewę Dziug. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziug |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziug. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziug |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dziug. |
| Wołacz (o!): Dziug |
| Mylisz się Ewo Dziug! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIUGRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziugowie, Dziudzy, depr. Dziugi |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziugowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziugów |
| Sprawa Ewy i Jana Dziugów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dziugom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziugom. |
| Biernik (kogo?) : Dziugów |
| Ewę i Jana Dziugów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dziugami |
| Z Ewą i Janem Dziugami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziugach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziugach. |
| Wołacz (o!): Dziugowie, Dziudzy, depr. Dziugi |
| Ewo i Janie Dziugowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIUGNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziug |
| To są siostry Ewa i Magda Dziug. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziug |
| Przed domem Ewy i Magdy Dziug doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dziug |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziug. |
| Biernik (kogo?) : Dziug |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziug. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziug |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dziug był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziug |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziug. |
| Wołacz (o!): Dziug |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dziug! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZIUG
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIUG
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIUG
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025