Nazwisko mężczyzny (pan) - DZIUN |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziun |
| To jest Jan Dziun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziuna |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dziuna. |
| Celownik (komu?) : Dziunowi |
| Janowi Dziunowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dziuna |
| Nikt tam nie widział Jana Dziuna. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziunem. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dziunie. |
| Wołacz (o!): Dziunie |
| Mój drogi Janie Dziunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziun |
| Autorką artykułu jest Ewa Dziun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziun |
| Udałem się po poradę do Ewy Dziun. |
| Celownik (komu?) : Dziun |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziun. |
| Biernik (kogo?) : Dziun |
| Wszyscy lubią Ewę Dziun. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziun |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziun. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziun |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dziun. |
| Wołacz (o!): Dziun |
| Mylisz się Ewo Dziun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunowie, depr. Dziuny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziunowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunów |
| Sprawa Ewy i Jana Dziunów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dziunom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziunom. |
| Biernik (kogo?) : Dziunów |
| Ewę i Jana Dziunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunami |
| Z Ewą i Janem Dziunami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziunach. |
| Wołacz (o!): Dziunowie, depr. Dziuny |
| Ewo i Janie Dziunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziun |
| To są siostry Ewa i Magda Dziun. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziun |
| Przed domem Ewy i Magdy Dziun doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dziun |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziun. |
| Biernik (kogo?) : Dziun |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziun. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziun |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dziun był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziun |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziun. |
| Wołacz (o!): Dziun |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dziun! |
Zobacz podział na sylaby słowa DZIUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIUN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025