Odmiana nazwiska - DZIUNKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DZIUNKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZIUNKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunko |
| To jest Jan Dziunko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dziunki. |
| Celownik (komu?) : Dziunce |
| Janowi Dziunce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dziunkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dziunkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziunką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dziunce. |
| Wołacz (o!): Dziunko |
| Mój drogi Janie Dziunko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIUNKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dziunko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dziunko. |
| Celownik (komu?) : Dziunko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziunko. |
| Biernik (kogo?) : Dziunko |
| Wszyscy lubią Ewę Dziunko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziunko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dziunko. |
| Wołacz (o!): Dziunko |
| Mylisz się Ewo Dziunko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIUNKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunkowie, depr. Dziunki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziunkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunków |
| Sprawa Ewy i Jana Dziunków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dziunkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziunkom. |
| Biernik (kogo?) : Dziunków |
| Ewę i Jana Dziunków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunkami |
| Z Ewą i Janem Dziunkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziunkach. |
| Wołacz (o!): Dziunkowie, depr. Dziunki |
| Ewo i Janie Dziunkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIUNKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziunko |
| To są siostry Ewa i Magda Dziunko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziunko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dziunko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dziunko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziunko. |
| Biernik (kogo?) : Dziunko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziunko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziunko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dziunko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziunko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziunko. |
| Wołacz (o!): Dziunko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dziunko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZIUNKO:
Dziunko, Dziunki, Dziunce, Dziunkę, Dziunką, Dziunkowie, Dziunków, Dziunkom, Dziunkami, Dziunkach,Zobacz nazwiska podobne do DZIUNKO:
DZIUNIKOWSKA, DZIUNYCZ, DZIUNDZIO, DZIUNIAK, DZIUNYK, DZIUNEL, DZIUN, DZIUNDZIAK, DZIUNIK, DZIUNKA, DZIUNIKOWSKI, DZIUNDZIA,
Zobacz podział na sylaby słowa DZIUNKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIUNKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIUNKO