Odmiana nazwiska - DZIUŃKO
Zobacz też odmianę slowa DZIUŃKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DZIUŃKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DZIUŃKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziuńko |
| To jest Jan Dziuńko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziuńki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dziuńki. |
| Celownik (komu?) : Dziuńce |
| Janowi Dziuńce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dziuńkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dziuńkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziuńką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dziuńką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziuńce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dziuńce. |
| Wołacz (o!): Dziuńko |
| Mój drogi Janie Dziuńko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DZIUŃKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziuńko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dziuńko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziuńko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dziuńko. |
| Celownik (komu?) : Dziuńko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dziuńko. |
| Biernik (kogo?) : Dziuńko |
| Wszyscy lubią Ewę Dziuńko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziuńko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dziuńko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziuńko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dziuńko. |
| Wołacz (o!): Dziuńko |
| Mylisz się Ewo Dziuńko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DZIUŃKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziuńkowie, depr. Dziuńki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dziuńkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziuńków |
| Sprawa Ewy i Jana Dziuńków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dziuńkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dziuńkom. |
| Biernik (kogo?) : Dziuńków |
| Ewę i Jana Dziuńków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dziuńkami |
| Z Ewą i Janem Dziuńkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziuńkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dziuńkach. |
| Wołacz (o!): Dziuńkowie, depr. Dziuńki |
| Ewo i Janie Dziuńkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DZIUŃKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dziuńko |
| To są siostry Ewa i Magda Dziuńko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dziuńko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dziuńko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dziuńko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dziuńko. |
| Biernik (kogo?) : Dziuńko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dziuńko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dziuńko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dziuńko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dziuńko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dziuńko. |
| Wołacz (o!): Dziuńko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dziuńko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DZIUŃKO:
Dziuńko, Dziuńki, Dziuńce, Dziuńkę, Dziuńką, Dziuńkowie, Dziuńków, Dziuńkom, Dziuńkami, Dziuńkach,Zobacz nazwiska podobne do DZIUŃKO:
DZIUŃ,
Zobacz podział na sylaby słowa DZIUŃKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DZIUŃKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DZIUŃKO