Nazwisko mężczyzny (pan) - Dimke |
---|
Mianownik (kto?) : Dimke |
To jest Jan Dimke. |
Dopełniacz (kogo?) : Dimkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dimkego. |
Celownik (komu?) : Dimkemu |
Janowi Dimkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dimkego |
Nikt tam nie widział Jana Dimkego. |
Narzędnik (z kim?) : Dimkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dimkem. |
Miejscownik (o kim?) : Dimkem |
Nie rozmawiamy o Janie Dimkem. |
Wołacz (o!): Dimke |
Mój drogi Janie Dimke. |
Nazwisko kobiety (pani) - DimkeNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dimke |
Autorką artykułu jest Ewa Dimke. |
Dopełniacz (kogo?) : Dimke |
Udałem się po poradę do Ewy Dimke. |
Celownik (komu?) : Dimke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dimke. |
Biernik (kogo?) : Dimke |
Wszyscy lubią Ewę Dimke. |
Narzędnik (z kim?) : Dimke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dimke. |
Miejscownik (o kim?) : Dimke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dimke. |
Wołacz (o!): Dimke |
Mylisz się Ewo Dimke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DimkeRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dimkowie, depr. Dimke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dimkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dimków |
Sprawa Ewy i Jana Dimków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dimkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dimkom. |
Biernik (kogo?) : Dimków |
Ewę i Jana Dimków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dimkami |
Z Ewą i Janem Dimkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dimkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dimkach. |
Wołacz (o!): Dimkowie, depr. Dimke |
Ewo i Janie Dimkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DimkeNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dimke |
To są siostry Ewa i Magda Dimke. |
Dopełniacz (kogo?) : Dimke |
Przed domem Ewy i Magdy Dimke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dimke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dimke. |
Biernik (kogo?) : Dimke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dimke. |
Narzędnik (z kim?) : Dimke |
Wywiad z Ewą i Magdą Dimke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dimke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dimke. |
Wołacz (o!): Dimke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dimke! |
Zobacz podział na sylaby słowa Dimke
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Dimke
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dimke
Wybrane słowodepozytrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
depozycie, depozytach, depozytami, depozytem, depozytom, depozytów, depozytu, depozyty, ,...
eOdmiany.pl ©2024