Odmiana nazwiska - Dusznik
Odmiana przez przypadki nazwiska Dusznik:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Dusznik |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusznik |
| To jest Jan Dusznik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusznika |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dusznika. |
| Celownik (komu?) : Dusznikowi |
| Janowi Dusznikowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dusznika |
| Nikt tam nie widział Jana Dusznika. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusznikiem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dusznikiem. |
| Miejscownik (o kim?) : Duszniku |
| Nie rozmawiamy o Janie Duszniku. |
| Wołacz (o!): Duszniku |
| Mój drogi Janie Duszniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - DusznikNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusznik |
| Autorką artykułu jest Ewa Dusznik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusznik |
| Udałem się po poradę do Ewy Dusznik. |
| Celownik (komu?) : Dusznik |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dusznik. |
| Biernik (kogo?) : Dusznik |
| Wszyscy lubią Ewę Dusznik. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusznik |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dusznik. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusznik |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dusznik. |
| Wołacz (o!): Dusznik |
| Mylisz się Ewo Dusznik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DusznikRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusznikowie, Dusznicy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dusznikowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Duszników |
| Sprawa Ewy i Jana Duszników nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dusznikowi |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dusznikowi. |
| Biernik (kogo?) : Dusznika |
| Ewę i Jana Dusznika uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dusznikiem |
| Z Ewą i Janem Dusznikiem mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Duszniku |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Duszniku. |
| Wołacz (o!): Duszniku |
| Ewo i Janie Duszniku, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DusznikNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dusznik |
| To są siostry Ewa i Magda Dusznik. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dusznik |
| Przed domem Ewy i Magdy Dusznik doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dusznik |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dusznik. |
| Biernik (kogo?) : Dusznik |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dusznik. |
| Narzędnik (z kim?) : Dusznik |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dusznik był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dusznik |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dusznik. |
| Wołacz (o!): Dusznik |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dusznik! |
Wszystkie odmiany nazwiska Dusznik:
Dusznik, Dusznika, Dusznikowi, Dusznikiem, Duszniku, Dusznikowie, Dusznicy, Duszników,Zobacz nazwiska podobne do Dusznik:
DUSZNIKIEWICZ, DUSZNA, DUSZNIAK, DUSZNY, DUSZNICKA, DUSZNICKI,
Zobacz podział na sylaby słowa Dusznik
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Dusznik
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dusznik
Wybrane słowo