Nazwisko mężczyzny (pan) - DĘBINANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębina |
| To jest Jan Dębina. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębiny |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dębiny. |
| Celownik (komu?) : Dębinie |
| Janowi Dębinie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dębinę |
| Nikt tam nie widział Jana Dębinę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dębiną |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dębiną. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębinie |
| Nie rozmawiamy o Janie Dębinie. |
| Wołacz (o!): Dębino |
| Mój drogi Janie Dębino. |
Nazwisko kobiety (pani) - DĘBINA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębina |
| Autorką artykułu jest Ewa Dębina. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębiny |
| Udałem się po poradę do Ewy Dębiny. |
| Celownik (komu?) : Dębinie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dębinie. |
| Biernik (kogo?) : Dębinę |
| Wszyscy lubią Ewę Dębinę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dębiną |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dębiną. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębinie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dębinie. |
| Wołacz (o!): Dębino |
| Mylisz się Ewo Dębino! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DĘBINARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębinowie, depr. Dębiny |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dębinowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębinów |
| Sprawa Ewy i Jana Dębinów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dębinom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dębinom. |
| Biernik (kogo?) : Dębinów |
| Ewę i Jana Dębinów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dębinami |
| Z Ewą i Janem Dębinami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębinach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dębinach. |
| Wołacz (o!): Dębinowie, depr. Dębiny |
| Ewo i Janie Dębinowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DĘBINA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dębiny |
| To są siostry Ewa i Magda Dębiny. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dębin |
| Przed domem Ewy i Magdy Dębin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dębinom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dębinom. |
| Biernik (kogo?) : Dębiny |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dębiny. |
| Narzędnik (z kim?) : Dębinami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dębinami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dębinach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dębinach. |
| Wołacz (o!): Dębiny |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dębiny! |
Zobacz podział na sylaby słowa DĘBINA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DĘBINA
Zobacz anagramy i słowa z liter - DĘBINA
Wybrane słowokorzeńrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2025